Kasacja w sprawie rażącego i mającego istotny wpływ na treść wyroku naruszenia prawa procesowego, polegającego na tym, że Sąd II instancji rozpoznając apelacje oskarżonego oraz jego obrońcy, niezależnie od granic zaskarżenia i podniesionych zarzutów, utrzymał w mocy rażąco niesprawiedliwe orzeczenie Sądu I instancji z dnia 2023-04-28.
Kasacja w sprawie rażącego i mającego istotny wpływ na treść wyroku naruszenia prawa procesowego, polegającego na tym, że Sąd II instancji rozpoznając apelacje oskarżonego oraz jego obrońcy, niezależnie od granic zaskarżenia i podniesionych zarzutów, utrzymał w mocy rażąco niesprawiedliwe orzeczenie Sądu I instancji.
Rzecznik Praw Obywatelskich wniósł kasację od wyroku Sądu Okręgowego w W. z dnia 26 stycznia 2017 r., utrzymującego w mocy wyrok Sądu Rejonowego w W. z dnia 13 czerwca 2016 r. Na podstawie art. 521 § 1 k.p.k. zaskarżył powyższy wyrok w części dotyczącej R. L., na jego korzyść.
Powołując się na art. 523 § 1 k.p.k. orzeczeniu temu RPO zarzucił rażące i mające istotny wpływ na jego treść naruszenie prawa procesowego, to jest art. 440 § 1 k.p.k. w zw. z art. 433 § 1 k.p.k., polegające na tym, że Sąd II instancji rozpoznając apelacje oskarżonego oraz jego obrońcy, niezależnie od granic zaskarżenia i podniesionych zarzutów, utrzymał w mocy rażąco niesprawiedliwe orzeczenie Sądu I instancji, które zapadło z oczywistym naruszeniem prawa materialnego, to jest art. 64 § 2 k.k., polegającym na błędnym przyjęciu, że dla przypisania kradzieży z włamaniem w warunkach recydywy określonej w tym przepisie wystarczającym jest dopuszczenie się tego czynu w ciągu 5 lat po odbyciu 1 roku kary pozbawienia wolności przy uprzednim skazaniu w warunkach recydywy z art. 64 § 1 k.k.
Wobec powyższego Rzecznik wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku Sądu Okręgowego w W. w stosunku do R. L. i przekazanie sprawy w tym zakresie, temu Sądowi, do ponownego rozpoznania w postępowaniu odwoławczym.
Sąd Najwyższy uchylił wyrok w zaskarżonej części (co do skazanego R. L.) i sprawę w tym zakresie przekazał Sądowi Okręgowemu w W. do ponownego rozpoznania w postępowaniu odwoławczym. Kasacja jest oczywiście zasadna, co umożliwiało rozpoznanie jej na posiedzeniu w trybie art. 535 § 5 k.p.k. Rację ma skarżący wskazując, że choć w żadnym z e środków odwoławczych dotyczących R. L. nie sformułowano jakiegokolwiek zarzutu związanego z przypisaniem mu czynu w warunkach art. 64 § 2 k.k.. Sąd Okręgowy obowiązany był - w związku z treścią art. 440 k.p.k. - do rozważenia tej kwestii z urzędu. Utrzymanie w mocy wyroku, w którym przypisano oskarżonemu popełnienie przestępstwa w warunkach recydywy specjalnej wielokrotnej w sytuacji, gdy nie wystąpiły przesłanki niezbędne do jej przyjęcia - stanowi rozstrzygnięcie rażąco niesprawiedliwe w rozumieniu przepisu art. 440 k.p.k. Orzeczenie takie, choćby multirecydywa nie dawała in concreto podstawy do obostrzenia wymiaru kary, o jakim mowa w art. 64 § 2 k.k., powoduje dotkliwe dla sprawcy konsekwencje (chociażby w zakresie terminów warunkowego przedterminowego zwolnienia - por. art. 78 § 2 k.k.).