Kasacja w sprawie prawomocnego wyroku w przedmiocie odmowy przyjęcia apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego z dnia 2023-07-17.
Kasacja w sprawie prawomocnego wyroku w przedmiocie odmowy przyjęcia apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego.
Rzecznik Praw Obywatelskich z uwagi na konieczność zapewnienia zgodności z zasadą demokratycznego państwa prawnego urzeczywistniającego zasady sprawiedliwości społecznej, wniósł kasację w sprawie indywidualnej w całości zaskarżając prawomocne postanowienie Sądu Okręgowego w S. z dnia 23 maja 2019 r, utrzymującego w mocy zarządzenie upoważnionego Sędziego Sądu Rejonowego w S. z dnia 19 marca 2019 r., w przedmiocie odmowy przyjęcia apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego.
Na podstawie art. 523 § 1 k.p.k. Rzecznik wyrokowi zarzucił: rażące i mające istotny wpływ na treść orzeczenia naruszenie prawa procesowego, tj. art. 433 § 2 k.p.k., poprzez przeprowadzenie wadliwej kontroli odwoławczej i nienależyte rozpoznanie podniesionego zarzutu naruszenia prawa procesowego, tj. art. 429 § 1 k.p.k., a następnie utrzymanie w mocy zarządzenia o odmowie przyjęcia apelacji obrońcy oskarżonego jako wniesionej po terminie, podczas gdy obrońca z urzędu, wyznaczony do określonej czynności w postaci sporządzenia apelacji, złożył apelację z zachowaniem wymogów określonych w art. 445 § 1 k.p.k., tj. w terminie 14 dni od doręczenia mu odpisu wyroku wraz z uzasadnieniem.
Sąd Najwyższy uchylił postanowienie Sądu Okręgowego w Sz. z dnia 23 maja 2019 r. i sprawę zażalenia na zarządzenie upoważnionego sędziego z dnia 19 marca 2019 r. przekazał Sądowi Okręgowemu do ponownego rozpoznania w postępowaniu odwoławczym. Kasacja Rzecznika okazała się oczywiście zasadna, co pozwoliło na jej rozpoznanie na posiedzeniu bez udziału stron w trybie art. 535 § 5 k.p.k. Skoro w niniejszej sprawie wyznaczony oskarżonemu obrońca do czynności procesowej sporządzenia i podpisania apelacji, któremu wyrok z uzasadnieniem doręczono w dniu 30 stycznia 2019 r., a apelacja wniesiona została w dniu 13 lutego 2019 r., to brak jest normatywnych podstaw do przyjęcia, że środek odwoławczy został wniesiony z przekroczeniem 14-dniowego terminu zawitego.