Kasacja w sprawie rażącego i mającego istotny wpływ na treść wyroku naruszenia prawa materialnego, poprzez jego niewłaściwe zastosowanie w sytuacji, gdy czyn przypisany ukaranemu nie wyczerpywał znamion tego wykroczenia z dnia 2023-08-04.
Kasacja w sprawie rażącego i mającego istotny wpływ na treść wyroku naruszenia prawa materialnego, poprzez jego niewłaściwe zastosowanie w sytuacji, gdy czyn przypisany ukaranemu nie wyczerpywał znamion tego wykroczenia.
Rzecznik Praw Obywatelskich wniósł kasację od prawomocnego wyroku nakazowego Sądu Rejonowego w G. z dnia 23 września 2020 r. Na podstawie art. 110 § 1 k.p.w. zaskarżył powyższe orzeczenie w całości na korzyść ukaranego K. T.
Powołując się na przepis art. 111 k.p.w. wyrokowi temu RPO zarzucił rażące i mające istotny wpływ na jego treść naruszenie prawa materialnego, tj. art. 116 § 1 pkt 2 k.w., poprzez jego niewłaściwe zastosowanie w sytuacji, gdy czyn przypisany ukaranemu nie wyczerpywał znamion tego wykroczenia.
Wobec powyższego Rzecznik wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku nakazowego Sądu Rejonowego w G. i uniewinnienie K. T. od popełnienia przypisanego mu wykroczenia.
Sąd Najwyższy uchylił zaskarżony wyrok i uniewinnił K. T. od popełnienia zarzucanego mu wykroczenia, a kosztami postępowania w sprawie obciążył Skarb Państwa. Kasacja okazała się oczywiście zasadna, co pozwoliło na jej uwzględnienie na posiedzeniu w trybie art. 535 § 5 k.p.k. W zaskarżonym wyroku Sąd Rejonowy w G. rażąco naruszył wskazany w zarzucie kasacji przepis prawa materialnego, przy czym to uchybienie, zważywszy na jego charakter, miało istotny wpływ na treść tego wyroku. W związku z tym, że przepis art. 116 § 1 k.w. ma charakter blankietowy, to dla możliwości przypisania odpowiedzialności na podstawie wskazanego przepisu, niezbędne jest precyzyjne sformułowanie opisu czynu w treści wyroku, wskazującego na wszystkie desygnaty poszczególnych znamion ustawowych wykroczenia. Zaskarżony wyrok powyższych wymagań nie spełnia, a wyjaśnienie przedstawionych wyżej okoliczności nie jest na obecnym etapie możliwe, gdyż - zważywszy na kierunek zaskarżenia - dokonywanie nowych, niekorzystnych dla obwinionego ustaleń - jest niedopuszczalne. W opisanym stanie rzeczy stosownie do art. 537 § 2 k.p.k. w zw. z art. 112 k.p.w. należało uchylić zaskarżony wyrok i uniewinnić obwinionego od popełnienia zarzuconego wykroczenia.