Kasacja w sprawie rażącego i mającego istotny wpływ na treść wyroku naruszenia prawa materialnego, poprzez jego niewłaściwe zastosowanie w sytuacji, gdy czyn przypisany ukaranemu nie wyczerpywał znamion tego wykroczenia z dnia 2023-08-04.
Kasacja w sprawie rażącego i mającego istotny wpływ na treść wyroku naruszenia prawa materialnego, poprzez jego niewłaściwe zastosowanie w sytuacji, gdy czyn przypisany ukaranemu nie wyczerpywał znamion tego wykroczenia.
Rzecznik Praw Obywatelskich wniósł kasację od prawomocnego wyroku nakazowego Sądu Rejonowego w G. z dnia 14 grudnia 2020 r. Na podstawie art. 110 § 1 k.p.w. zaskarżył powyższe orzeczenie w całości na korzyść ukaranego P. M.
Powołując się na przepis art. 111 k.p.w. wyrokowi temu RPO zarzucił rażące i mające istotny wpływ na jego treść naruszenie prawa materialnego, tj. art. 116 § 1 pkt 3 k.w. w zw. z § 2 pkt 2 Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 20 marca 2020 r. w sprawie ogłoszenia na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu epidemii, poprzez jego niewłaściwe zastosowanie w sytuacji, gdy czyn przypisany ukaranemu nie wyczerpywał znamion tego wykroczenia.
Wobec powyższego Rzecznik wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku nakazowego Sądu Rejonowego w G. i uniewinnienie P. M. od popełnienia przypisanego mu wykroczenia.
Sąd Najwyższy uchylił zaskarżony wyrok i uniewinnił obwinionego P. M. od popełnienia przypisanego mu wykroczenia, a kosztami postępowania w sprawie o wykroczenie obciążył Skarb Państwa. Kasacja Rzecznika Praw Obywatelskich okazała się oczywiście zasadna, co umożliwiło jej rozpoznanie na posiedzeniu w trybie art. 535 § 5 k.p.k. SN wskazał, że w zakresie w jakim rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 20 marca 2020 r. w sprawie ogłoszenia na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu epidemii ograniczało bez podstawy wynikającej z ustawy prawa i wolności konstytucyjne, nie mogło zostać uznane za skuteczną i legalną podstawę ukarania obwinionego. W przedmiotowej sprawie doszło zatem do rażącego i mającego istotny wpływ na treść wyroku naruszenia prawa materialnego, tj. art. 116 § 1 pkt 3 k.w., poprzez jego niewłaściwe zastosowanie w sytuacji, gdy czyn przypisany obwinionemu nie wyczerpywał znamion tego wykroczenia. Mając na uwadze powyższe należało uchylić zaskarżony kasacją wyrok nakazowy i uniewinnić obwinionego od popełnienia wykroczenia z art. 116 § 1 pkt 3 k.w. oraz obciążyć Skarb Państwa kosztami postępowania w sprawie o wykroczenie. Takiemu rozstrzygnięciu nie stało na przeszkodzie wykonanie orzeczonej kary (10 dni zastępczej kary aresztu za grzywnę lub za ograniczenie wolności wykonane w okresie 9-19 lutego 2022 r.), a to wobec treści art. 529 k.p.k. w zw. z art. 112 k.p.k. oraz kierunku wniesionej przez RPO kasacji (na korzyść).