Sprawy generalne Rzecznika Praw Obywatelskich

Skarga nadzwyczajna od wyroku Sądu Rejonowego w sprawie z powództwa spółki o zapłatę.

Rzecznik Praw Obywatelskich, z uwagi na konieczność zapewnienia zgodności z zasadą demokratycznego państwa prawnego urzeczywistniającego zasady sprawiedliwości społecznej, wniósł skargę nadzwyczajną od prawomocnego wyroku Sądu Rejonowego w P. z dnia 9 lutego 2012r., w sprawie z powództwa Przedsiębiorstwa Gospodarki Mieszkaniowej Sp. z o.o. w P. przeciwko B. G. i R. G. o zapłatę i zaskarżył go w części, dotyczącej pozwanego R. G. - w części uwzględniającej żądanie pozwu zapłaty przez niego za okres od dnia 1 kwietnia 2008r. do dnia 1 listopada 2009r. kwoty w wysokości 3.417,12 zł wraz z odsetkami w wysokości 37,73 zł oraz w zakresie nałożonego na R. G. obowiązku zwrotu kosztów procesu.

Na podstawie art. 89 § 1 pkt 1 u.SN powyższemu nakazowi zapłaty Rzecznik zarzucił: naruszenie zasad oraz wolności i praw człowieka i obywatela określonych w Konstytucji, a to konstytucyjnej zasady zaufania do państwa oraz zasady bezpieczeństwa prawnego, wywodzonych z art. 2 Konstytucji, oraz chronionego w art. 72 ust. 1 Konstytucji dobra dziecka z uwagi na wydanie zaskarżonego wyroku wobec pozwanego R. G., który w sposób nieuzasadniony i niesprawiedliwy nakłada na tego pozwanego obowiązek solidarnej z najemcą zapłaty należności czynszowych z tytułu zamieszkiwania w lokalu mieszkalnym w P., mimo iż w okresie do dnia 7 października 2009r. R. G. był osobą małoletnią i nie mógł ponosić odpowiedzialności za tego rodzaju należności; naruszenie chronionego w art. 64 ust. 1 i 2 Konstytucji prawa do ochrony własności i praw majątkowych pozwanego R. G. z uwagi na wydanie zaskarżonego wyroku, który w sposób nieuzasadniony nakłada na niego obowiązek solidarnej zapłaty należności czynszowych z tytułu zamieszkiwania w lokalu w P., mimo iż w okresie do dnia 7 października 2009r. R. G. był osobą małoletnią i nie mógł ponosić odpowiedzialności za tego rodzaju należności.

Na podstawie art. 89 § 1 pkt 2 u.SN powyższemu nakazowi zapłaty Rzecznik zarzucił: rażące naruszenie prawa procesowego tj. art. 213 § 2 k.p.c. poprzez jego niewłaściwe zastosowanie w niniejszej sprawie i uznanie, że sąd jest związany uznaniem powództwa, mimo iż uznanie prowadziło do obciążenia pozwanego R. G. obowiązkiem zapłaty należności czynszowych związanych z lokalem w P., za których zapłatę - jako osoba małoletnia w okresie do dnia 7 października 2009 r. - nie mógł ponosić odpowiedzialności; rażące naruszenie prawa materialnego tj. art. 6881 § 1 k.c. poprzez jego niewłaściwe zastosowanie w stanie faktycznym niniejszej sprawy i przyjęcie, że pozwany R. G. odpowiada solidarnie wraz z najemcą lokalu mieszkalnego w P. za zapłatę czynszu i innych należnych opłat, mimo iż w okresie do dnia 7 października 2009r. był osobą małoletnią.

Jednocześnie wniesienie skargi nadzwyczajnej w niniejszej sprawie jest konieczne dla zapewnienia zgodności z zasadą demokratycznego państwa prawnego urzeczywistniającego zasady sprawiedliwości społecznej (art. 89 § 1 in principio u.SN), ponieważ zaskarżony wyrok narusza wywodzone z art. 2 Konstytucji zasady: zaufania obywateli do państwa oraz bezpieczeństwa prawnego jednostki. Sytuacja prawna pozwanego R. G. ukształtowana wyrokiem wydanym z rażącym naruszeniem prawa, nakładającym na niego obowiązek zapłaty dochodzonej pozwem kwoty, mimo iż w okresie do dnia 7 października 2009 r. był osobą małoletnią i nie mógł ponosić odpowiedzialności za dochodzone pozwem należności do tego dnia, narusza wskazane powyżej zasady bezpieczeństwa prawnego i podważa zaufanie obywateli do państwa.

Mając na uwadze powyższe oraz fakt, że od dnia uprawomocnienia się zaskarżonego orzeczenia upłynęło ponad 11 lat, na podstawie art. 115 § 2 u.SN RPO wniósł o stwierdzenie, że zaskarżony wyrok Sądu Rejonowego w P. z dnia 9 lutego 2012 r. w części uwzględniającej żądanie pozwu wobec pozwanego R. G. za okres do dnia 7 października 2009 r. oraz w zakresie nałożonego na R. G. obowiązku zwrotu w całości kosztów procesu został wydany z naruszeniem prawa.