Skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego bezczynność Prezydenta Miasta polegającą na niezałatwieniu w ustawowym terminie wniosku o umorzenie opłaty za postój pojazdu samochodowego w miejskiej strefie płatnego parkowania z dnia 2023-11-20.
Skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego bezczynność Prezydenta Miasta polegającą na niezałatwieniu w ustawowym terminie wniosku o umorzenie opłaty za postój pojazdu samochodowego w miejskiej strefie płatnego parkowania.
Rzecznik Praw Obywatelskich wniósł skargę na bezczynność Prezydenta Miasta polegającą na niezałatwieniu w ustawowym terminie wniosku p. S. M. o umorzenie opłaty dodatkowej z tytułu nieuiszczenia opłaty za postój pojazdu samochodowego w miejskiej strefie płatnego parkowania, który to wniosek powinien zostać załatwiony poprzez wydanie decyzji administracyjnej zawierającej stosowne rozstrzygnięcie w przedmiocie umorzenia tej należności.
Prezydentowi Miasta Rzecznik zarzucił, że dopuścił się naruszenia art. 35 § 3 i art. 36 § 1 w związku z art. 12 § 1 oraz art. 104 § 1 ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego w związku z art. 67 ust. 1 ustawy o finansach publicznych.
Wobec powyższego, RPO wniósł o: 1) stwierdzenie bezczynności Prezydenta Miasta w sprawie zainicjowanej wnioskiem p. S. M. oraz stwierdzenie, że bezczynność ta miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa; 2) zobowiązanie Prezydenta Miasta do wydania w określonym terminie decyzji w przedmiocie umorzenia opłaty dodatkowej, którą został obciążony p. S. M.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w B. stwierdził, że Prezydent Miasta T. dopuścił się bezczynności; stwierdził także, że bezczynność Prezydent Miasta T. miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa. WSA orzekł, iż rację ma przy tym wnoszący skargę Rzecznik Praw Obywatelskich twierdząc, że stanowisko organu przedstawione w odpowiedzi na skargę o uwzględnieniu w trybie autokontrol w całości wniesionej skargi jest nieprawidłowe. RPO domagał się stwierdzenia, że bezczynność miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa, tymczasem we wspomnianej decyzji organ orzekł, że jego bezczynność nie stanowiła rażącego naruszenia prawa. Słusznie zauważył Rzecznik w piśmie procesowym z 29 kwietnia 2024 r., że uwzględnienie skargi w całości oznacza uznanie za zasadne zawartych w skardze zarzutów, podstawy prawnej i wniosków. Organ podejmujący rozstrzygnięcie w trybie art. 54 § 3 p.p.s.a. jest związany treścią żądania skarżącego i nie ma możliwości wybiórczego uwzględnienia skargi.