Skarga nadzwyczajna od prawomocnego nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym Sądu Rejonowego z dnia 2023-11-21.
Skarga nadzwyczajna od prawomocnego nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym Sądu Rejonowego.
Rzecznik Praw Obywatelskich, ze względu na konieczność zapewnienia zgodności z zasadą demokratycznego państwa prawnego urzeczywistniającego zasady sprawiedliwości społecznej, wniósł skargę nadzwyczajną od prawomocnego nakazu zapłaty wydanego 23 września 2015 r. w postępowaniu upominawczym przez Sąd Rejonowy w K. (dalej: "zaskarżony nakaz zapłaty") w części dotyczącej pozwanego P. Z.
Na podstawie art. 89 § 1 pkt 1 ustawy o SN powyższemu nakazowi zapłaty Rzecznik zarzucił: naruszenie zasad oraz wolności i praw człowieka i obywatela określonych w Konstytucji, a to konstytucyjnej zasady zaufania do państwa oraz zasady bezpieczeństwa prawnego, wywodzonych z art. 2 Konstytucji, oraz chronionego w art. 72 ust. 1 Konstytucji dobra dziecka z uwagi na wydanie zaskarżonego nakazu zapłaty wobec pozwanego jako jednego z pozwanych solidarnie, który w sposób nieuzasadniony i niesprawiedliwy nakłada na pozwanego obowiązek zapłaty należności z tytułu odszkodowania za zajmowanie bez tytułu prawnego lokalu mieszkalnego przy ul. O. w R., mimo, iż w okresie do 23 listopada 2014 r. P. Z. był osobą małoletnią i nie mógł ponosić odpowiedzialności za tego rodzaju należności wynikające z zamieszkiwania wraz z rodzicami w tym lokalu; naruszenie chronionego w art. 64 ust. 1 Konstytucji prawa do ochrony własności i praw majątkowych pozwanego, z uwagi na wydanie zaskarżonego nakazu zapłaty, który w sposób nieuzasadniony i niesprawiedliwy nakłada na pozwanego obowiązek solidarnej zapłaty należności z tytułu zamieszkiwania wraz z rodzicami w lokalu mieszkalnym położonym przy ul. O. w R., mimo, iż w okresie do 23 listopada 2014 r. był osobą małoletnią, co prowadzi do naruszenia praw majątkowych pozwanego.
Na podstawie art. 89 § 1 pkt 2 ustawy o SN powyższemu nakazowi zapłaty RPO zarzucił: rażące naruszenie prawa procesowego, tj. art. 499 § 1 pkt 2 k.p.c. poprzez jego niezastosowanie w sytuacji, gdy przytoczone przez powoda okoliczności budziły wątpliwości, gdyż nie wynikało z nich, że pozwany jest osobą pełnoletnią, zamieszkującą stale w lokalu przy ul. O. w R., a z załączonego do pozwu dokumentu poświadczenia zamieszkania pozwanych w lokalu przy ul. O. w R. u z dnia 19 sierpnia 2015 r. zawierającego daty i miejsca urodzenia pozwanych, wynikało, że osobą pełnoletnią nie jest, przez co w świetle prawa materialnego, przytoczone okoliczności nie były wystarczające do wydania nakazu zapłaty w tej sprawie.
Na podstawie art. 89 § 1 pkt 3 ustawy o SN powyższemu nakazowi zapłaty Rzecznik zarzucił: oczywistą sprzeczność istotnych ustaleń sądu z treścią zebranego w sprawie materiału dowodowego, do którego doszło wskutek naruszenia art. 233 § 1 k.p.c. poprzez bezpodstawne i błędne ustalenie, że pozwany w całym okresie objętym pozwem tj. od 10 lipca 2014r. do 10 grudnia 2014 r. był osobą pełnoletnią, a przez to odpowiedzialną solidarnie za zapłatę w tym okresie dochodzonej pozwem należności w całości, podczas, gdy z materiału dowodowego zgromadzonego w aktach sprawy wynika, że pozwany uzyskał pełnoletność z dniem 23 listopada 2014 r.
Na podstawie art. 115 § 2 ustawy o SN, RPO wniósł o stwierdzenie, iż zaskarżony nakaz zapłaty Sądu Rejonowego w K. w części uwzględniającej żądanie zapłaty przez pozwanego P. Z. został wydany z naruszeniem prawa.