Skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego na wyrok WSA oddalający skargę Spółdzielni Mieszkaniowej na uchwałę Rady Miasta w sprawie wyboru metody ustalenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi i stawek opłat z dnia 2023-12-27.
Skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego na wyrok WSA oddalający skargę Spółdzielni Mieszkaniowej na uchwałę Rady Miasta w sprawie wyboru metody ustalenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi i stawek opłat.
Rzecznik Praw Obywatelskich zaskarżył w całości wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z 19 października 2023 r., oddalający skargę Spółdzielni Mieszkaniowej Lokatorsko-Własnościowej "Z." w M. na uchwałę nr XXXIII/450/2021 Rady Miasta M. z dnia 16 listopada 2021 r. w sprawie wyboru metody ustalenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi i stawek opłat.
W oparciu o art. 174 pkt 1 p.p.s.a., zaskarżonemu wyrokowi Rzecznik zarzucił, że został wydany z naruszeniem prawa materialnego, tj.: 1) z naruszeniem art. 6j ust. 3e ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (dalej jako: "u.c.p.g.") w zw. z art. 6j ust. 3f w zw. z art. 2 ust. 3a u.c.p.g. i art. 4 ust. 1-4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych (dalej jako: "ustawa o spółdzielniach mieszkaniowych") oraz w zw. z art. 191 ust. 2 akapit pierwszy zdanie drugie Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i art. 14 ust. 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie odpadów oraz uchylająca niektóre dyrektywy (dalej jako: "dyrektywa 2008/98/WE") poprzez jego błędną wykładnię, polegającą na przyjęciu, że rada gminy nie jest zobowiązana do takiego skonstruowania zasad określania ilości zużytej wody na potrzeby ustalania wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, które zapobiegałyby oczywiście nieproporcjonalnemu obciążeniu niektórych wytwórców odpadów komunalnych opłatami za zagospodarowanie wytwarzanych przez nich odpadów.
W oparciu o art. 174 pkt 2 p.p.s.a., zaskarżonemu wyrokowi RPO zarzucił również, że został wydany z mającym wpływ na wynik sprawy naruszeniem prawa procesowego, tj.: 2) z naruszeniem art. 151 p.p.s.a. w zw. z art. 91 ust. 1 zd. pierwsze ustawy o samorządzie gminnym (dalej jako: "u.s.g.") w zw. z art. 6j ust. 3e u.c.p.g. w zw. z art. 6j ust. 3f w zw. z art. 2 ust. 3a u.c.p.g. i art. 4 ust. 1-4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych oraz w zw. z art. 191 ust. 2 akapit pierwszy zdanie drugie TFUE i art. 14 ust. 1 dyrektywy 2008/98/WE, poprzez oddalenie skargi w sytuacji, w której kwestionowane regulacje zaskarżonej uchwały pozostawały w sprzeczności z przywołanymi przepisami u.c.p.g. w związku z zasadą "zanieczyszczający płaci"; 3) z naruszeniem art. 151 p.p.s.a. w zw. z art. art. 91 ust. 1 zd. pierwsze u.s.g. w zw. z art. 6k ust. 2a pkt 1 u.c.p.g. poprzez oddalenie skargi w sytuacji, w której wprowadzona przez Radę Miasta M. stawka opłaty z nieruchomości niewyposażonych w wodomierz i nieruchomości, dla których brak jest odpowiednich danych dotyczących ilości zużytej wody, będąca de facto stawką uzależnioną od liczby mieszkańców nieruchomości, przekraczała maksymalną stawkę opłaty, wynoszącą 2% przeciętnego miesięcznego dochodu rozporządzalnego na 1 osobę ogółem.
Mając to na względzie Rzecznik wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i rozpoznanie skargi.