Skarga nadzwyczajna od prawomocnego wyroku Sądu Apelacyjnego prawomocnego wyroku Sądu Apelacyjnego, oddalającego apelację powódki od wyroku Sądu Okręgowego z dnia 2024-02-02.
Skarga nadzwyczajna od prawomocnego wyroku Sądu Apelacyjnego prawomocnego wyroku Sądu Apelacyjnego, oddalającego apelację powódki od wyroku Sądu Okręgowego.
Rzecznik Praw Obywatelskich, z uwagi na konieczność zapewnienia zgodności z zasadą demokratycznego państwa prawnego urzeczywistniającego zasady sprawiedliwości społecznej, wniósł skargę nadzwyczajną, zaskarżając wyrok Sądu Apelacyjnego w K., z dnia 11 marca 2015 r., w całości.
Na podstawie art. 89 § 1 pkt. l u.s.n. zaskarżonemu wyrokowi Rzecznik zarzucił naruszenie konstytucyjnego prawa powódki do równej ochrony własności z art. 64 ust. 2 Konstytucji - poprzez oddalenie powództwa o ochronę własności i pozbawienie powódki odszkodowania należnego za ograniczenie tego prawa z art. 36 ust. 3 w zw. z art. 37 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, wyłącznie w oparciu o normę zawierającą niesprawiedliwe kryterium różnicujące, której niezgodność z Konstytucją wyraźnie potwierdził wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 22 maja 2019 r., sygn. SK 22/16, uwzględniający skargę konstytucyjną powódki wniesioną na kanwie niniejszej sprawy - a w rezultacie potraktowanie powódki gorzej niż innych właścicieli znajdujących się w analogicznej sytuacji prawnej.
W opinii Rzecznika uwzględnienie skargi jest konieczne dla zapewnienia zgodności z zasadą demokratycznego państwa prawnego urzeczywistniającego zasady sprawiedliwości społecznej, ponieważ zaskarżony wyrok narusza wywodzone z art. 2 Konstytucji zasady: społecznej sprawiedliwości - aprobując sytuację, w której podmiot sprawujący władztwo publiczne czerpie, kosztem obywateli, finansowe korzyści z faktu niewykonywania obowiązków o charakterze publicznoprawnym, a do tego w oparciu o niekonstytucyjną normę oraz zasadę zaufania - poprzez uczynienie prawa powódki do ochrony własności uprawnieniem pozornym. W sytuacji, gdy powódka wykorzystała wszelkie dostępne środki w celu uzyskania ochrony prawnej, a do tego swoim własnym działaniem doprowadziła do wyeliminowania z systemu prawnego niekonstytucyjnej normy - działając w interesie innych obywateli i z korzyścią dla interesu publicznego - jednakże działania te nie doprowadziły i nie mogły doprowadzić do przywrócenia stanu konstytucyjności w jej własnej sprawie, jedynym instrumentem, za pomocą którego cele te można osiągnąć, pozostaje skarga nadzwyczajna.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 115 § 2 u.s.n. Rzecznik wniósł o stwierdzenie, że wyrok Sądu Apelacyjnego w K. z dnia 11 marca 2015 r. został wydany z naruszeniem prawa.