Wystąpienie do Minister Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej w sprawie sytuacji dzieci - uchodźców wojennych z Ukrainy osiągających pełnoletność w pieczy zastępczej z dnia 2024-01-31.
Wystąpienie do Minister Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej w sprawie sytuacji dzieci - uchodźców wojennych z Ukrainy osiągających pełnoletność w pieczy zastępczej.
Do Rzecznika Praw Obywatelskich wpłynęła skarga dotycząca trudnej sytuacji osób, które jako małoletnie dzieci przybyły z Ukrainy do Polski po 24 lutego 2022 r. i zostały umieszczone w pieczy zastępczej. Z informacji przekazanych Rzecznikowi wynika, iż osoby te po uzyskaniu pełnoletności muszą opuścić placówki pieczy, tj. rodziny zastępcze i placówki opiekuńczo-wychowawcze nawet w sytuacji, gdy kontynuują naukę w Polsce.
Ustawa o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa (dalej jako: "specustawa") nie określa w sposób szczególny sposobu postępowania w stosunku do obywateli Ukrainy umieszczonych w placówkach pieczy zastępczej po osiągnięciu przez nich pełnoletności. Art. 27 specustawy dotyczący m.in. zapewnienia pieczy zastępczej pozbawionym opieki i wychowania rodziców dzieciom będącym obywatelami Ukrainy, swym zakresem podmiotowym obejmuje jedynie dzieci, a więc osoby niepełnoletnie. W świetle powyższego zasadnicze dla ustalenia sposobu postępowania wobec obywatela Ukrainy, który przebywając na terenie Polski w rodzinnej lub instytucjonalnej pieczy zastępczej osiągnął pełnoletność, ma podstawa prawna pobytu danego obywatela Ukrainy na terytorium RP. W zależności bowiem od podstawy prawnej pobytu w Polsce następuje ustalenie, czy przepisy ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej mają zastosowanie do danego wychowanka pieczy zastępczej i w jakim zakresie m.in. czy wychowanek podlega regulacjom ustawowym również po osiągnięciu pełnoletności.
W obowiązującym stanie prawnym do obywateli Ukrainy - uchodźców wojennych uzyskujących pełnoletność w pieczy zastępczej nie mają zastosowania przepisy działu III ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej, a w szczególności art. 37 ust. 2 stanowiącego, iż osoba, która osiągnęła pełnoletność przebywając w pieczy zastępczej, może przebywać w dotychczasowej rodzinie zastępczej, rodzinnym domu dziecka, placówce opiekuńczo-wychowawczej albo regionalnej placówce opiekuńczo-terapeutycznej za zgodą odpowiednio rodziny zastępczej, prowadzącego rodzinny dom dziecka, dyrektora placówki opiekuńczo-wychowawczej albo dyrektora regionalnej placówki opiekuńczo-terapeutycznej, nie dłużej jednak niż do ukończenia 25. roku życia, jeżeli uczy się: w szkole, na uczelni, u pracodawcy w celu przygotowania zawodowego, na kursach, jeżeli ich ukończenie jest zgodne z indywidualnym programem usamodzielnienia; legitymuje się orzeczeniem o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności. Bezpośredniego zastosowania wobec tej grupy wychowanków pieczy nie mają także przepisy ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej regulujące proces usamodzielnienia, tj. przepisy znajdujące się w dziale IV ustawy. Powyższe oznacza, iż brak jest rozwiązań prawnych, które umożliwiłyby kompleksowe zabezpieczenie praw dzieci - uchodźców wojennych z Ukrainy, które osiągnęły pełnoletność w pieczy zastępczej i formalnie spełniają, w równym stopniu co inni wychowankowie, warunki do pozostania w dotychczasowych formach pieczy zastępczej.
RPO podkreślił, że na władzy publicznej spoczywa obowiązek kreowania spójnej systemowo polityki socjalnej oraz wspierającej dzieci, a gwarancje szczególnej pomocy i opieki władz publicznych względem dzieci pozbawionych opieki rodziców, wynikające z art. 72 ust. 2 Konstytucji, nie mogą być respektowane wybiórczo. Dobro wszystkich wychowanków pieczy zastępczej powinno być traktowane jako cel nadrzędny z uwagi m.in. na wskazane wyżej gwarancje konstytucyjne i obowiązek zapewnienia dzieciom ochrony i opieki wynikający z art. 3 Konwencji o Prawach Dziecka. Realizacja przez państwo zadań w zakresie systemu pieczy zastępczej nie może odbywać się w sposób narażający na szwank dobro dzieci-wychowanków, gdyż podważa to nie tylko wiarygodność powołanych gwarancji co do zapewnienia dzieciom prawa do specjalnej ochrony i pomocy, ale narusza także prawa dziecka.
Rzecznik zwrócił się do Minister z prośbą o przedstawienie stanowiska w sprawie.