Wystąpienie do Dyrektora Generalnego Służby Więziennej w sprawie sytuacji kobiet osadzonych w jednostkach penitencjarnych z dnia 2024-03-04.
Wystąpienie do Dyrektora Generalnego Służby Więziennej w sprawie sytuacji kobiet osadzonych w jednostkach penitencjarnych.
W opinii Rzecznika Praw Obywatelskich, zachodzi ryzyko, że reguły i sposób postępowania wobec kobiet osadzonych w jednostkach penitencjarnych nie będą uwzględniały ich specyficznych potrzeb, ponieważ ich liczba jest mniejsza niż mężczyzn. Należy tutaj zwłaszcza wspomnieć o sytuacji kobiet ciężarnych i matek, które często zmagają się z problemami związanymi z brakiem środków higienicznych, odpowiedniej infrastruktury do opieki nad dziećmi, czy też, co niezwykle istotne, brakiem właściwej opieki medycznej.
W celu sprostania wyzwaniom, przed jakimi stoi system więziennictwa w odniesieniu do kobiet, szczególnego znaczenia nabiera fachowe przygotowanie kadry penitencjarnej, z uwzględnieniem wieloletniego dorobku instytucji międzynarodowych i ekspertów. W przypadku kobiet fundamentalne znaczenie mają jednak ustanowione przez Organizację Narodów Zjednoczonych w 2010 r. Reguły postępowania z kobietami pozbawionymi wolności oraz skazanymi, wobec których stosowane są kary o charakterze nieizolacyjnym (tzw. Reguły z Bangkoku). Dokument ten stanowi uzupełnienie Reguł Mandeli i z perspektywy ochrony praw kobiet przebywających w jednostkach penitencjarnych jest dokumentem najważniejszym.
Reguły z Bangkoku stanowią istotny punkt odniesienia we wdrażaniu minimalnych międzynarodowych standardów ochrony kobiet pozbawionych wolności oraz zapobiegania ich złemu traktowaniu i torturom. Na uwagę zasługuje fakt, że reguły z Bangkoku mają na celu zrównanie sytuacji kobiet i mężczyzn będących w detencji ze zwróceniem szczególnej uwagi na potrzeby kobiet, które są w ciąży, karmią piersią czy są w trakcie menstruacji. Reguły są ponadto jedynym instrumentem międzynarodowym, który zajmuje się problemami, z jakimi borykają się dzieci przebywające w więzieniu wraz z rodzicem. Należy przy tym pamiętać, że zasadą przewodnią we wszystkich przypadkach powinno być dobro dziecka i jego najlepsze interesy. Oznacza to w szczególności, że wszelka opieka przedporodowa i poporodowa świadczona w więzieniu powinna być równoważna tej dostępnej w społeczności zewnętrznej. Reguły z Bangkoku odnoszą się w szczególności do takich problemów jak przemoc (głównie przemoc seksualna ze strony funkcjonariuszy oraz współosadzonych), a także sposób kontroli osobistej polegający na rozebraniu się do naga i przeszukiwaniu intymnych części ciała.
Kolejnym wrażliwym obszarem poruszanym przez Reguły z Bangkoku jest higiena i opieka zdrowotna. Jako główny problem w tym zakresie wymienia się brak dostępu do lekarzy ginekologów dla kobiet w ciąży i karmiących piersią, czego efektem jest niska profilaktyka zdrowotna, a także brak dostępu do odpowiedniej diety dla tej grupy kobiet. Reguły skupiają się również na kontakcie z rodziną, gdyż jak zauważa CPT, osadzone często odbywają karę pozbawienia wolności z dala od swoich domów, co ma negatywny wpływ na utrzymywanie więzi rodzinnych i stan psychiczny kobiet w izolacji Wskazać tu należy rozdzielanie kobiet od ich dzieci oraz dramat kobiet, którym są odbierane dzieci i oddawane do adopcji, co można uznać za tortury psychiczne. Ostatnim ważnym problemem, do których odnoszą się Reguły z Bangkoku, jest dostęp do szkoleń i zabezpieczenie przed dyskryminacją. Powyższe międzynarodowe standardy odnoszące się do kobiet pozbawionych wolności mają kluczowe znaczenie dla ich ochrony przed nadużyciami, sprzyjają też poprawie funkcjonowania jednostek i standardom pracy personelu. Z tego też względu powinny stanowić stały element szkoleniowy funkcjonariuszy i pracowników jednostek penitencjarnych. Szkolenie personelu jest bowiem mechanizmem zapobiegania torturom i budowy kultury instytucjonalnej. Wszystko to uzasadnia potrzebę wzmacniania potencjału zawodowego personelu penitencjarnego w celu jego odpowiedniego przygotowania na wyzwania związane z pracą z kobietami pozbawionymi wolności.
Z tego też względu Rzecznik zwrócił się do Dyrektora Generalnego SW z prośbą o włączenie do programów szkoleniowych funkcjonariuszy i pracowników cywilnych Służby Więziennej Reguł z Bangkoku oraz standardów i wytycznych odnoszących się do problematyki kobiet w izolacji.