Skarga nadzwyczajna od wyroku Sądu Okręgowego w sprawie z powództwa Banku o zapłatę z dnia 2024-03-06.
Skarga nadzwyczajna od wyroku Sądu Okręgowego w sprawie z powództwa Banku o zapłatę.
Rzecznik Praw Obywatelskich, z uwagi na konieczność zapewnienia zgodności z zasadą demokratycznego państwa prawnego urzeczywistniającego zasady sprawiedliwości społecznej, wniósł skargę nadzwyczajną od wyroku Sądu Okręgowego w P. z dnia 6 marca 2013 r. zaskarżając wyżej powołany wyrok Sądu Okręgowego w P. częściowo.
Na podstawie art. 89 § 1 pkt 1 UoSN zaskarżonemu wyrokowi Rzecznik zarzucił: naruszenie art. 64 ust. 1 i 2 Konstytucji poprzez bezpodstawną ingerencję w konstytucyjnie chronioną sferę własności i innych praw majątkowych pozwanego z uwagi na niezamieszczenie w sentencji wyroku zastrzeżenia odpowiedzialności pozwanego wyłącznie do przedmiotu nieruchomości obciążonej hipoteką, co w konsekwencji umożliwiło skierowanie egzekucji do całości majątku pozwanego.
Na podstawie art. 89 § 1 pkt 2 UoSN zaskarżonemu wyrokowi RPO zarzucił: rażące naruszenie prawa procesowego poprzez niewłaściwe zastosowanie art. 319 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (dalej jako: "k.p.c.") polegające na zastrzeżeniu ograniczenia odpowiedzialności pozwanego do wartości nieruchomości położonej w K. gmina R., dla której Sąd Rejonowy w C. prowadzi Księgę Wieczystą, a nie do przedmiotu nieruchomości w granicach sumy hipotecznej, prowadzące do rażącego naruszenia przepisów prawa materialnego, a to: art. 65 ust. 1 ustawy o księgach wieczystych i hipotece (dalej jako: "u.k.w.h.") poprzez jego niezastosowanie i orzeczenie pełnej odpowiedzialności pozwanego, w sytuacji, gdy był on jedynie dłużnikiem rzeczowym.
W konsekwencji powyższego, na podstawie art. 89 § 1 zdanie 1 ustawy o UoSN, zaskarżonemu wyrokowi Rzecznik zarzucił naruszenie zasady demokratycznego państwa prawnego urzeczywistniającego zasady sprawiedliwości społecznej, wyrażonej w art. 2 Konstytucji. Zaskarżone orzeczenie narusza wywodzone z art. 2 Konstytucji zasady: zaufania do państwa i tworzonego oraz stosowanego przez nie prawa - poprzez nierespektowanie ustawowych gwarancji ochrony pozwanego przed nadmierną egzekucją co do przedmiotów, co do których nie ponosi odpowiedzialności, a także sprawiedliwości społecznej - aprobując oczywiście niesłuszne uprzywilejowanie wierzyciela do prowadzenia egzekucji z całego majątku pozwanego, godząc w ten sposób w jego słuszne interesy majątkowe.
Mając na uwadze powyższe, w pierwszej kolejności w oparciu o art. 91 § 1 w zw. z art. 115 § 2 in fine UoSN, Rzecznik wniósł o: uchylenie wyroku z dnia 6 marca 2013 r. wydanego przez Sąd Okręgowy w P. przez Sąd Najwyższy w zaskarżonym zakresie i orzeczenie co do istoty sprawy poprzez zastrzeżenie ograniczenia odpowiedzialności pozwanego do nieruchomości położonej w K. gminie R. do wysokości ustanowionej na niej hipoteki umownej zwykłej w kwocie 35.470,00 CHF oraz hipoteki umownej kaucyjnej do kwoty 9.222,00 CHF; ewentualnie o: uchylenie wyroku z dnia 6 marca 2013 r. wydanego przez Sąd Okręgowy w P. przez Sąd Najwyższy w zaskarżonym zakresie i przekazanie sprawy w tej części Sądowi Okręgowemu w P. do ponownego rozpoznania lub stwierdzenie wydania zaskarżonego orzeczenia z naruszeniem prawa oraz wskazanie okoliczności, z powodu których wydane zostało takie rozstrzygnięcie, gdyby Sąd Najwyższy uznał, że konieczne jest zastosowanie rozwiązania, o którym mowa w art. 115 § 2 in principio UoSN.