Sprawy generalne Rzecznika Praw Obywatelskich



Wystąpienie do Ministra Finansów w sprawie potrzeby znowelizowania ustawy o zmianie niektórych ustaw w związku z zapewnieniem rozwoju rynku finansowego oraz ustawy o nadzorze nad rynkiem finansowym z dnia 2024-07-03.

Adresat:
Minister Finansów
Sygnatura:
V.7106.2.2024
Data sprawy:
2024-07-03
Rodzaj sprawy:
wniosek o podjęcie inicjatywy prawodawczej (WGI)
Nazwa zepołu:
Zespół Prawa Administracyjnego i Gospodarczego
Wynik sprawy:
nieuwzględnienie wystąpienia Rzecznika
Opis sprawy:

Wystąpienie do Ministra Finansów w sprawie potrzeby znowelizowania ustawy o zmianie niektórych ustaw w związku z zapewnieniem rozwoju rynku finansowego oraz ustawy o nadzorze nad rynkiem finansowym.

Do Rzecznika Praw Obywatelskich wpływają skargi, w których Wnioskodawcy podnoszą zarzut niezgodności z normami wyższego rzędu przepisu art. 43 ustawy o zmianie niektórych ustaw w związku z zapewnieniem rozwoju rynku finansowego oraz ochrony inwestorów na tym rynku oraz ustawy o nadzorze nad rynkiem finansowym, który stanowi, że przepisy art. 12a i art. 12b ustawy zmienianej w art. 19, stosuje się również do kar administracyjnych nakładanych za naruszenia, do których doszło przed dniem wejścia w życie powyższej ustawy, o ile nie upłynął termin przedawnienia nałożenia kary.

Ustawa o nadzorze nad rynkiem finansowym, do których odwołuje się art. 43 ustawy nowelizującej, w art. 12a natomiast stanowi, że kara pieniężna, w przypadkach określonych w niniejszej ustawie, w przepisach ustaw, o których mowa w art. 1 ust. 2 3 lub w przepisach odrębnych ustaw może być nałożona przez Komisję Nadzoru Finansowego także na podmiot, któremu wygasło zezwolenie na prowadzenie działalności, z którą wiąże się naruszenie, albo któremu zostało cofnięte zezwolenie na prowadzenie takiej działalności, oraz na podmiot, który został wykreślony z rejestru uprawniającego do prowadzenia działalności, z którą wiąże się naruszenie.

Za to art. 12b tej ustawy stanowi, że kara pieniężna nakładana przez Komisję na podstawie przepisów niniejszej ustawy, przepisów ustaw, o których mowa w art. 1 ust. 2 lub przepisów odrębnych ustaw może zostać nałożona odrębnie za każdy czyn objęty postępowaniem. W ocenie Wnioskodawców uregulowanie to narusza wzorce konstytucyjne.

Wnioskodawcy wykazują, że art. 43 ustawy o zmianie niektórych ustaw w związku z zapewnieniem rozwoju rynku finansowego oraz ochrony inwestorów na tym rynku wymaga konfrontacji z zasadami wywodzonymi z art. 2 Konstytucji, w szczególności z zasadą niedziałania prawa wstecz, która stanowi podstawową zasadę porządku prawnego. Postanowienia tego przepisu w ich ocenie: mają retroaktywny skutek w postaci stosowania nowej przesłanki podmiotowej wymierzania administracyjnych kar pieniężnych, powodując możliwość nałożenia kary na podmioty, które przed wejściem w życie odpowiedzialności nie podlegały; mają retroaktywny skutek w postaci zaostrzenia wymiaru kary wymierzanej ww. podmiotom w stosunku do wymiaru, który obowiązywał przed wejściem w życie ustawy; prowadzą do nieuzasadnionego i nieproporcjonalnego ograniczenia praw majątkowych i swobody działalności gospodarczej ww. podmiotów oraz są skonstruowane w sposób wadliwy, uniemożliwiający prawidłowe stosowanie wobec ww. podmiotów.

Poza tym, zdaniem Wnioskodawców, sam art. 12a ustawy o nadzorze finansowym (dalej jako: "u.n.r.f") narusza zasadę poprawnej legislacji i określoności prawa, albowiem przyznaje on organowi nadzoru możliwość nakładania kar pieniężnych. Po wnikliwej analizie przedstawionego zagadnienia, RPO podzielił stanowisko Wnioskodawców co do tego, że kwestionowane przez nich uregulowania są sprzeczne z wskazanymi wzorcami konstytucyjnymi i wymagają zmiany. Zgodzić się należy z Wnioskodawcami również w zakresie naruszenia zasady państwa prawnego, która wymaga stanowienia norm nienagannych z punktu widzenia techniki legislacyjnej. Normy te powinny realizować założenia leżące u podstaw porządku konstytucyjnego w Polsce. Każda regulacja prawna nawet o charakterze ustawowym, dająca organowi państwowemu uprawnienie do wkraczania w sferę praw i wolności obywatelskich, musi spełniać wymóg dostatecznej określoności.

Wobec powyższego, Rzecznik zwrócił się do Ministra z prośbą o podjęcie prac legislacyjnych, zmierzających do wyeliminowania z porządku prawnego regulacji, które są niezgodne z normami wyższego rzędu i budzą uzasadnione wątpliwości natury konstytucyjnej.

 
Wystąpienie dołączone do tego dokumentu:


Data odpowiedzi:
2024-08-02
Opis odpowiedzi:
Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Finansów w piśmie z 2 sierpnia 2024 r. wskazał, że stanowisko przedstawione przez Rzecznika oznacza akceptację nieuzasadnionego ograniczenia odpowiedzialności podmiotu nadzorowanego za popełnione delikty administracyjne. Zmiana statusu, czy to będąca realizacją świadomej strategii podmiotu nadzorowanego zmierzającej do uniknięcia odpowiedzialności, czy też wynikająca z decyzji KNF podyktowanej ochroną bezpieczeństwa rynku i jego uczestników, zdaje się być w takim przypadku przesłanką uzasadniającą zwolnienie takiego podmiotu od odpowiedzialności za wcześniej popełnione delikty administracyjne. Podejmowanie działań w drodze interwencji legislacyjnej jest zatem, w ocenie Ministra Finansów, niezasadne. Żaden z omawianych przepisów nie wprowadza retroaktywności karania, ani też wstecznie nie zaostrza wymiaru kary, nie stanowi także samodzielnej podstawy karania. W związku z tym ocena tych przepisów dokonywana przez pryzmat wskazywanych wzorców konstytucyjnych musi być przeprowadzona w kontekście odmiennym niż czynią to skarżący w pismach kierowanych do RPO i w efekcie powinna doprowadzić do odmiennych wniosków.