Sprawy generalne Rzecznika Praw Obywatelskich



Zgłoszenie udziału w postępowaniu przed Sądem Rejonowym w sprawie o zapłatę z dnia 2024-07-23.

Adresat:
Sąd Rejonowy
Sygnatura:
III.7064.261.2024
Data sprawy:
2024-07-23
Rodzaj sprawy:
przystąpienie do postępowania sądowego (PS)
Nazwa zepołu:
Zespół Prawa Pracy i Zabezpieczenia Społecznego
Wynik sprawy:
Opis sprawy:

Zgłoszenie udziału w postępowaniu przed Sądem Rejonowym w sprawie o zapłatę.

Rzecznik Praw Obywatelskich zgłosił udział w postępowaniu z powództwa H. Sp. z o. o. z siedzibą w O. W. przeciwko N. G. - S. o zapłatę i wniósł o oddalenie powództwa.

Zdaniem Rzecznika Praw Obywatelskich, umowa o dochodzenie świadczenia pielęgnacyjnego jest nieważna (art. 387 § 1 k. c. w zw. z art. 33 § 1 ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego). Zgodnie bowiem z art. 387 § 1 k. c. umowa o świadczenie niemożliwe jest nieważna, natomiast z art. 33 § 1 k. p. a. wynika, że pełnomocnikiem strony w postępowaniu administracyjnym może być osoba fizyczna posiadająca zdolność do czynności prawnych. Tymczasem z nie budzącej wątpliwości treści umowy wynika (§ 2 ust. 1 lit. c), że powódka będąc osobą prawną (sp. z o.o.) przyjęła zobowiązanie do reprezentowania osoby fizycznej w postępowaniu administracyjnym o przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego, podczas gdy pełnomocnikiem osoby fizycznej w postępowaniu administracyjnym może być wyłącznie osoba fizyczna. Co prawa zgodnie z § 4 pkt 3 umowy, spółka posiadała prawo powierzenia poszczególnych czynności innym osobom (w szczególności adwokatowi i radcy prawnemu), jednakże nie było możliwe powierzenie prawa reprezentowania pozwanej innej osobie w sytuacji, gdy powódka sama wskazanego uprawnienia nie posiadała, co wynika z treści art. 33 § 1 k. p. a.

Ważność podjętych w wykonaniu umowy czynności (art. 58 § 1 k. c.) budzi także zastrzeżenia w związku z treścią z art. 4a ust. 1 i art. 16 ust. 1 ustawy - Prawo o adwokaturze.

Ponadto dochodzenie przez powódką należności w wysokości 7.374 zł z tytułu uzyskania świadczenia pielęgnacyjnego może stanowić wyzyskanie niedoświadczenia i braku dostatecznego rozeznania drugiej strony co do przedmiotu Umowy, o którym mowa w art. 388 § 1 k.c.