wystąpienie do Dyrektora Generalnego Służby Więziennej - w sprawie nierównego traktowania w zakresie umundurowania polowego specjalnego z dnia 2025-05-30.
wystąpienie do Dyrektora Generalnego Służby Więziennej - w sprawie nierównego traktowania w zakresie umundurowania polowego specjalnego.
Do Rzecznika Praw Obywatelskich wpływają sygnały od funkcjonariuszy Służby Więziennej dotyczące nierównego traktowania w zakresie umundurowania polowego specjalnego. Wnioskodawcy wskazują, że wykonując swoje obowiązki służbowe mają styczność z osobami pozbawionymi wolności, a mimo to nie otrzymali przydziału umundurowania polowego. W ich ocenie, uprawnienie do umundurowania polowego specjalnego uzyskali: wykładający na uczelni, funkcjonariusze działu kwatermistrzowskiego, którzy nie pełnią służby na oddziałach, gdzie przebywają osadzeni oraz funkcjonariusze Inspektoratu Wewnętrznego Służby Więziennej. Z kolei, funkcjonariusze działu depozytowego, działu ewidencji: wydziału przyjęć, zwolnień, korespondencji (wydziału statystyki, którzy nie pełnią służby na oddziałach, ale zastępują takich funkcjonariuszy w okresie urlopowym), jeżeli tak uznają, mogą kupić za własne pieniądze elementy umundurowania. W ich ocenie umundurowanie polowe powinni posiadać funkcjonariusze mający styczność z osadzonymi, zaś wyłączenie od przydziału w umundurowaniu można zrozumieć w odniesieniu do sekretariatów i działu kadr. Zainteresowani nie rozumieją, jakimi kryteriami kierowano się w zakresie przydziału umundurowania i wyposażenia polowego specjalnego dla funkcjonariuszy Służby Więziennej. Analiza obowiązujących przepisów może rzeczywiście wskazywać na brak jednoznacznych kryteriów, w oparciu o które prawodawca wyposażył określone grupy funkcjonariuszy Służby Więziennej w wyposażenie polowe specjalne. Decyzję o tym, który z niewymienionych w § 4 ust. 1 w sprawie umundurowania i wyposażenia polowego funkcjonariuszy Służby Więziennej może otrzymać wyposażenie polowe specjalne podejmuje wprawdzie kierownik jednostki organizacyjnej, nie mniej jednak została ona pozostawiona jego uznaniu, co może powodować rozbieżności w zakresie przyznawania tego wyposażenia, w poszczególnych jednostkach Służby Więziennej. Wątpliwości w tym względzie budzi także przepis § 4 ust. 4 rozporządzenia, który umożliwia funkcjonariuszom (także tym bez zgody), którym nie przysługuje wyposażenie polowe specjalne – jego zakup za własne pieniądze i noszenie podczas wykonywania obowiązków służbowych. Zastępca Rzecznika Praw Obywatelskich zwrócił się do Dyrektor Generalnej Służby Więziennej o spowodowanie zbadania w podległych jednostkach Służby Więziennej zasad udzielania zgody na otrzymanie wyposażenia polowego specjalnego w trybie § 4 ust. 2 rozporządzenia w sprawie umundurowania i wyposażenia polowego funkcjonariuszy Służby Więziennej, w szczególności na temat rodzaju wykonywanych zadań czy rodzajów szkoleń funkcjonariuszy, którzy otrzymali taką zgodę, względnie wskazanie rodzaju służby, którą pełnili.