skarga kasacyjna w sprawie skargi na bezczynność w zakresie udostępnienia informacji publicznej z dnia 2025-10-22.
skarga kasacyjna w sprawie skargi na bezczynność w zakresie udostępnienia informacji publicznej
Rzecznik Praw Obywatelskich zaskarżył w całości wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 13 sierpnia 2025 r. (sygn. akt II SAB/Wa 333/25) oddalający skargę M. S. na bezczynność Głównego Inspektora Transportu Drogowego w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej.
RPO zaskarżonemu wyrokowi zarzucił naruszenie prawa materialnego w rozumieniu art. 174 pkt 1 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. W ocenie Rzecznika naruszenie to polegało na błędnej wykładni art. 2 ust. 1 i ust. 2 oraz art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej polegającej na przyjęciu, że koniecznym elementem wniosku o udostępnienie informacji publicznej jest imię i nazwisko lub nazwa wnioskodawcy podlegająca weryfikacji w nieprzewidzianym przez ustawodawcę trybie i na bliżej nieokreślonych zasadach, zaś anonimowy wniosek o udostępnienie informacji publicznej jest niedopuszczalny i nie inicjuje postępowania dostępowego, których to wymogów nie przewiduje ustawa.
Rzecznik ww. wyrokowi zarzucił też błędną wykładnię art. 2 ust. 1 i ust. 2 oraz art. 10 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej w zw. z art. 1 § 2 p.u.s.a. w zw. z art. 31 ust. 3 zd. pierwsze Konstytucji RP oraz art. 51 ust. 1 Konstytucji. Błąd ten polegał na sformułowaniu pozaustawowego kryterium kontroli legalności działania organu opartego o teoretyczne rozważania na temat zagrożeń, jakie niesie komunikacja elektroniczna. Następnie, w oparciu o to kryterium nienormatywne, w odstąpieniu od utrwalonej linii orzeczniczej sądów administracyjnych, w oderwaniu od ustawy i z pominięciem testu proporcjonalności – dokonanie pozaustawowego ograniczenia konstytucyjnego prawa do uzyskania informacji publicznej w sposób anonimowy oraz pozaustawowego nałożenia na podmiot wykonujący prawo do informacji publicznej obowiązku ujawnienia swojego imienia i nazwiska lub nazwy identyfikującej podlegającą weryfikacji przez organ w bliżej nieprzewidzianym trybie i na bliżej nieokreślonych zasadach.
Rzecznik wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości na podstawie art. 185 § 1 p.p.s.a. oraz rozpoznanie skargi co do jej istoty w rozumieniu art. 188 i uwzględnienie skargi skarżącego. RPO wniósł też o rozpoznanie skargi kasacyjnej na rozprawie.