kasacja w sprawie błędnego uznania, że nastąpiło prawidłowe doręczenie skazanemu zawiadomienia o terminie posiedzenia w przedmiocie zamiany kary ograniczenia wolności na zastępczą karę pozbawienia wolności z dnia 2025-06-24.
kasacja w sprawie błędnego uznania, że nastąpiło prawidłowe doręczenie skazanemu zawiadomienia o terminie posiedzenia w przedmiocie zamiany kary ograniczenia wolności na zastępczą karę pozbawienia wolności.
Rzecznik Praw Obywatelskich wniósł kasację od prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 30 marca 2022 r., zaskarżając powyższe orzeczenie w całości, na korzyść skazanego. Na podstawie art. 523 § 1 k.p.k. zaskarżonemu postanowieniu zarzucił rażące i mające istotny wpływ na jego treść naruszenie przepisów prawa procesowego, to jest art. 22 § 1 k.k.w. w zw. z art. 65 § 3 k.k.w. w zw. 117 § 1 k.p.k. oraz art. 6 k.p.k., poprzez błędne uznanie, że nastąpiło prawidłowe doręczenie skazanemu zawiadomienia o terminie posiedzenia w przedmiocie zamiany kary ograniczenia wolności na zastępczą karę pozbawienia wolności, a tym samym, że zaistniały warunki do prowadzenia sprawy, pod nieobecność skazanego, co w konsekwencji doprowadziło do uniemożliwienia skazanemu realizacji przysługującemu mu prawa do obrony w postępowaniu wykonawczym.
Zaskarżone kasacją postanowienie Sądu Rejonowego zdaniem Rzecznika zapadło z rażącym naruszeniem prawa procesowego. Przepis art. 22 § 1 k.k.w. wprowadza obowiązek każdorazowego zawiadamiania skazanego o terminie i celu posiedzenia. Jakkolwiek stawiennictwo skazanego na posiedzenie nie jest obowiązkowe, to nie ulega wątpliwości, że musi on być zawsze prawidłowo zawiadomiony o terminie tego posiedzenia. Z kolei art. 65 § 3 k.k.w. stanowi, że w posiedzeniu, ma prawo wziąć udział prokurator, sądowy kurator zawodowy, skazany oraz jego obrońca.
W ocenie Rzecznika, analiza materiału zgromadzonego w aktach postępowania wykazała, że skazany nie został prawidłowo zawiadomiony o terminie posiedzenia wyznaczonego na dzień 30 marca 2022 r. Wysłanie zawiadomienia o terminie posiedzenia na inny niż wskazany przez skazanego adres do korespondencji, nie spełnia podstawowego warunku jakim jest prawidłowe poinformowanie go o terminie posiedzenia i miejscu.
Z uwagi na przytoczone argumenty Rzecznik wniósł o uchylenie zaskarżonego orzeczenia Sądu I instancji i przekazanie sprawy temu Sądowi do ponownego rozpoznania.