kasacja w sprawie pogorszenia sytuacji procesowej oskarżonej poprzez dokonanie na jej niekorzyść zmiany w zakresie znamion zawartych w opisie czynu przypisanego, poprzez uznanie, że oskarżona działała w celu użycia podrobionego dokumentu za autentyczny z dnia 2025-06-24.
kasacja w sprawie pogorszenia sytuacji procesowej oskarżonej poprzez dokonanie na jej niekorzyść zmiany w zakresie znamion zawartych w opisie czynu przypisanego, poprzez uznanie, że oskarżona działała w celu użycia podrobionego dokumentu za autentyczny.
Rzecznik wniósł kasację od prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego z dnia 14 czerwca 2022 r., zmieniającego wyrok Sądu Rejonowego Ł. i z dnia 24 sierpnia 2020 r. zaskarżył powyższe orzeczenie w całości na korzyść oskarżonej M. B.-P. Orzeczeniu zarzucił rażące i mające istotny wpływ na jego treść naruszenie przepisów prawa procesowego, to jest art. 434 § 1 k.p.k., polegające na pogorszeniu sytuacji procesowej oskarżonej poprzez dokonanie na jej niekorzyść zmiany w zakresie znamion zawartych w opisie czynu przypisanego, poprzez uznanie, że oskarżona działała w celu użycia podrobionego dokumentu za autentyczny, mimo iż rozpoznawane były apelacje wniesione wyłącznie na korzyść M.B.-P. i wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku Sądu Okręgowego w Ł. z dnia 14 czerwca 2022 r. i zmienionego nim wyroku Sądu Rejonowego i z dnia 24 sierpnia 2020 r. i uniewinnienie oskarżonej od przypisanego jej przestępstwa.
W niniejszej sprawie Sąd Rejonowy błędnie ustalił, co skorygował Sąd II instancji na etapie postępowania apelacyjnego i wyeliminował z opisu czynu, działanie oskarżonej w postaci przedłożenia dokumentów z kwestionowanymi podpisami w Sądzie Rejonowym. Ustalenie to uznane zostało jako nieudowodnione, a tym samym za dowolne. Analiza akt to potwierdza. W postępowaniu rozpoznawczym cała uwaga Sądu Rejonowego skupiona była jedynie na ustaleniu, kto nakreślił podpisy. Sąd nie prowadził jakiegokolwiek postępowania co do takich faktów jak cel i okoliczności nakreślenia podpisów czy w ogóle okoliczności powstania dokumentów. Sąd pierwszej instancji nie prowadził postępowania dowodowego na okoliczność celu złożenia tych podpisów, nie badano też, czy dokument jako całość jest wiarygodny.
Rzecznik zwrócił uwagę, że, skoro Sąd II instancji uznał, że w istniejącym układzie procesowym możliwe jest jedynie ustalenie, że oskarżona nakreśliła podpisy i zmienił opis czynu samodzielnie ustalając, że oskarżona uczyniła to w celu użycia ich za autentyczny, tym samym dokonał nowego, negatywnego dla oskarżonej ustalenia faktycznego. Powyższe skutkowało działaniem negatywnym dla oskarżonej poprzez dokonanie na jej niekorzyść zmiany w zakresie znamion zawartych w opisie czynu przypisanego, poprzez przyjęcie, że działała w celu użycia podrobionego dokumentu za autentyczny. To zaś jest sprzeczne z podstawowymi gwarancjami procesowymi.
W realiach bowiem przedmiotowej sprawy, apelacja od wyroku Sądu Rejonowego wniesiona została wyłącznie na korzyść oskarżonej, co powodowało, iż Sąd Okręgowy nie był uprawniony do dokonywania jakiejkolwiek zmiany zaskarżonego wyroku w kierunku dla oskarżonej niekorzystnym.
Rzecznik podniósł, że w zakresie dotyczącym opisu przypisanego czynu sąd odwoławczy nie może dokonać nowych niekorzystnych dla oskarżonego ustaleń faktycznych.
W realiach niniejszej sprawy, powyższe uchybienie miało istotny wpływ na treść orzeczenia, albowiem przestrzeganie przez Sąd odwoławczy zakazu określonego w art. 434 § 1 k.p.k. niewątpliwie skutkowałoby wydaniem innego rozstrzygnięcia niż zaskarżone.
Rzecznik wniósł o uniewinnienie oskarżonej od przypisanego jej przestępstwa.