Wystąpienie do Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego w sprawie braku systemowego unormowania środków zaskarżenia prawomocnych orzeczeń sądowych w sprawach cywilnych naruszających konstytucyjne wolności i prawa człowieka i obywatela z dnia 2003-04-09.
Wystąpienie do Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego w sprawie braku systemowego unormowania środków zaskarżenia prawomocnych orzeczeń sądowych w sprawach cywilnych naruszających konstytucyjne wolności i prawa człowieka i obywatela.
Po rozpoznaniu pytania prawnego Sądu Najwyższego wyrokiem z dnia 19.02.2003 r. (sygn. akt P 11/02) Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 3934 § 2 Kodeksu postępowania cywilnego, umożliwiający Rzecznikowi Praw Obywatelskich złożenie kasacji w sprawie cywilnej w terminie 6 miesięcy od dnia doręczenia orzeczenia stronie jest niezgodny z art. 45 ust. 1 Konstytucji. Trybunał Konstytucyjny nie zakwestionował samej możliwości i celowości istnienia szczególnej skargi kasacyjnej wnoszonej przez podmiot konstytucyjnie powołany do ochrony wolności i praw ani też wydłużenia terminu do wniesienia takiego środka odwoławczego w stosunku do terminu przewidywanego dla stron postępowania. Stwierdzając brak systemowego unormowania środków zaskarżenia prawomocnych orzeczeń sądowych w sprawach cywilnych naruszających konstytucyjne wolności i prawa człowieka i obywatela, Trybunał postanowieniem z dnia 12.03.2003 r. (sygn. akt S 1/03) przedstawił Sejmowi uwagi dotyczące niezbędności działań ustawodawczych zmierzających do usunięcia luki prawnej. W ocenie Rzecznika Praw Obywatelskich odpowiednie działania legislacyjne powinny zostać podjęte już w toku prowadzonych obecnie prac nad rządowym projektem ustawy o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw (druk sejmowy Nr 965).