1. W sprawie nabywania prawa do renty inwalidzkiej przez osoby będące ofiarami represji politycznych z dnia 2003-07-03.
1. W sprawie nabywania prawa do renty inwalidzkiej przez osoby będące ofiarami represji politycznych.
W świetle przepisu art. 12 ustawy z dnia 24.01.1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego, nabycie prawa do renty inwalidzkiej przez osobę represjonowana nie wynika z samego faktu podlegania represjom, ale wymaga wykazania, że stwierdzone inwalidztwo pozostaje w związku z pobytem w miejscach represjonowania i jest następstwem zranień, kontuzji bądź innych obrażeń lub chorób pozostających w związku z takim pobytem. Związek zranień, kontuzji bądź innych obrażeń lub chorób z pobytem w miejscach, o których mowa w art. 3 i art. 4 ust. 1 ustawy, a także związek inwalidztwa z takim pobytem ustala lekarz orzecznik ZUS. Rzecznik sygnalizuje konieczność zweryfikowania zasad postępowania lekarzy orzeczników wobec ofiar represji politycznych. W przedstawionym Rzecznikowi materiale opracowanym przez Katedrę Psychiatrii Collegium Medicum UJ zawarto postulat, aby każda ofiara prześladowań politycznych otrzymywała należne jej uprawnienia w zakresie inwalidztwa wojennego bez konieczności przeprowadzania żmudnych i kosztownych badań specjalistycznych. Krytycznej oceny wymagają także warunki nabywania prawa do świadczenia, w szczególności odnoszące się do ustalenia odległych następstw zdrowotnych u ofiar represji politycznych.
Inf. 3/2003, str.17.