Sprawy generalne Rzecznika Praw Obywatelskich

1. W sprawie przepisów ograniczających wysokość podstawy wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego za okres po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego.

Zgodnie z art. 46 ustawy z dnia 25.06.1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, podstawa wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego za okres po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego nie może być wyższa niż 200 % przeciętnego wynagrodzenia. W poprzednio obowiązującym stanie prawnym wysokość podstawy wymiaru zasiłku chorobowego nie podlegała ograniczeniom w zależności od tego, czy zasiłek przysługiwał w trakcie trwania ubezpieczenia, czy też za okres po jego ustaniu. Zdaniem skarżących przyjęta regulacja ograniczająca podstawę wymiaru zasiłku za okres po ustaniu ubezpieczenia narusza konstytucyjną zasadę równego traktowania, jak również zasadę sprawiedliwości społecznej, a także pozostaje w sprzeczności z zasadą wzajemności i proporcjonalności świadczeń i składek.

Inf. 10-12/2003, str.72.

 

Wystąpienie dołączone do tego dokumentu:

Data odpowiedzi:

Opis odpowiedzi:

1. Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej (26.01.2004 r.) poinformował, że nie ma żadnej nieprawidłowości w ograniczeniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego za okres po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego do 200% przeciętnego wynagrodzenia. Ponadto w Sejmie znajduje się rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z FUS, który przewiduje nowelizację art. 46 ustawy z dnia 25.06.1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, polegającą na obniżeniu z 200% do 100% przeciętnego wynagrodzenia podstawy wymiaru zasiłku chorobowego wypłacanego po ustaniu ubezpieczenia chorobowego.
Inf. 1-3/2004, str. 98