1. W sprawie ustalania podstawy wymiaru rent z tytułu niezdolności do pracy z dnia 2005-03-21.
1. W sprawie ustalania podstawy wymiaru rent z tytułu niezdolności do pracy.
Zgodnie z art. 17 ust. 3 ustawy o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, przy ustalaniu podstawy wymiaru renty wypadkowej lub z tytułu choroby zawodowej nie stosuje się wskaźnika wysokości podstawy wymiaru, o którym mowa w art. 15 ust. 5 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, tj. nie stosuje się ograniczenia tego wskaźnika do 250 %. Osoby uprawnione do rent z tytułu niezdolności do pracy przyznanych przed dniem 1.01.2003 r., mają prawo do ponownego ustalenia wysokości pobieranego świadczenia z uwzględnieniem zasady określonej w art. 17 ust. 3. Ustawa o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych nie zawęża zakresu stosowania tego artykułu wyłącznie do rent, których wysokość ustalana jest na nowo według zasad określonych w art. 15 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Tymczasem ze skarg napływających do Rzecznika Praw Obywatelskich wynika, że ZUS odmawia przeliczenia bez zastosowania ograniczenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru świadczenia do 250 % rent wypadkowych i z tytułu choroby zawodowej, do których prawo powstało przed dniem 1.01.2003 r. i których podstawa wymiaru nie jest ustalana na nowo zgodnie z art. 15 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Rzecznik prosi o zajęcie stanowiska wobec takiej praktyki działania organów rentowych w przedstawionej sprawie.
Inf. 1-3/2005, str.59
2. Minister Pracy i Polityki Społecznej (16.12.2005 r.) przekazał Rzecznikowi kopię pisma wystosowanego do ZUS w dniu 15.12.2005 r. W piśmie tym Minister Pracy i Polityki Społecznej zobowiązał ZUS do zweryfikowania z urzędu świadczeń z tytułu wypadku przy pracy i chorób zawodowych przyznanych przed 1.01.2003 r. i przeliczenie bez ograniczania wskaźnika do 250 %.