1. W sprawie leczenia i terapii zaburzeń u sprawców przestępstw o charakterze seksualnym z dnia 2005-10-11.
1. W sprawie leczenia i terapii zaburzeń u sprawców przestępstw o charakterze seksualnym.
Ustawą z dnia 27.07.2005 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks postępowania karnego i ustawy - Kodeks karny wykonawczy wprowadzono w życie przepisy, które znacznie rozszerzają zakres postępowania z różnymi kategoriami sprawców przestępstw o charakterze seksualnym. Nowe rozwiązania ustawowe zobowiązują organy wymiaru sprawiedliwości oraz placówki opieki zdrowotnej do podejmowania wobec tak określonych sprawców przestępstw odpowiednich przedsięwzięć prawnokarnych, organizacyjnych i leczniczo-terapeutycznych. W ocenie Rzecznika Praw Obywatelskich Służba Więzienna nie jest przygotowana do realizacji dyspozycji z art. 96 § 1 i art. 117 Kodeksu karnego wykonawczego, tj. do kompetentnego leczenia i terapii zaburzeń seksualnych. Rozwiązaniem byłoby powołanie w wybranych jednostkach penitencjarnych oddziałów terapeutycznych oraz oddziałów leczenia i rehabilitacji dla skazanych za przestępstwo określone w art. 197-203 Kodeksu karnego. Z informacji posiadanych przez Rzecznika Praw Obywatelskich wynika, że obecnie nie funkcjonuje żadna placówka służby zdrowia, która mogłaby na podstawie art. 95a § 1 Kodeksu karnego przejąć w warunkach zakładu zamkniętego leczenie lub rehabilitację osoby zwolnionej z zakładu karnego. Rzecznik prosi o odniesienie się do zawartych w wystąpieniu ocen i wniosków oraz określenie stopnia wdrożenia w życie przepisów wspomnianej ustawy z dnia 27.07.2005 r., w zakresie dotyczącym sposobów postępowania ze sprawcami przestępstw o charakterze seksualnym, o których mowa w znowelizowanych przepisach art. 72 § 1 i art. 95a § 1 Kodeksu karnego oraz art. 96 § 1 i art. 117 Kodeksu karnego wykonawczego.
Inf. 10-12/2005, str.