Sprawy generalne Rzecznika Praw Obywatelskich

Wniosek do Trybunału Konstytucyjnego w sprawie nieprecyzyjnego przepisu dotyczącego obowiązkowych wpłat od podmiotów związanych z produkcją i dystrybucją filmów na rzecz Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej (sygn. akt K 12/06).

Rzecznik Praw Obywatelskich wniósł o stwierdzenie, że art. 19 ust. 9 ustawy o kinematografii, przyznający dyrektorowi Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej uprawnienia organu podatkowego w związku z obowiązkiem wpłaty na rzecz Instytutu 1,5% przychodu, narusza zasady poprawnej legislacji, a tym samym podważa zaufanie podatników do państwa i stanowionego prawa, a więc jedną z zasad demokratycznego państwa prawnego, wynikającą z art. 2 Konstytucji RP. Z punktu widzenia prawa podatkowego owa "wpłata" jest po prostu podatkiem. Ustawa o kinematografii stanowi, iż do należności z tytułu wpłat stosuje się odpowiednio przepisu działu III ustawy - Ordynacja podatkowa, a uprawnienia organu podatkowego przysługują także dyrektorowi Instytutu, zaś uprawnienia organu odwoławczego - ministrowi kultury i dziedzictwa narodowego. Ustawa tworzy sytuację, w której zainteresowany dochodem z wpłaty Instytut staje się jednocześnie organem podatkowym, ściągającym ten podatek. Do podatku ustanowionego w postaci "wpłaty" powinno się stosować przepisy całej Ordynacji podatkowej. Rzecznik nie kwestionuje potrzeby istnienia Instytutu, ani samej zasady przymusowego gromadzenia środków publicznych na realizację misji Instytutu. Zakresem wniosku objęto nieprecyzyjne i kolizyjne z innymi ustawami przepisy dotyczące wpłat i nowego organu podatkowego, zawarte w ustawie o kinematografii.