Wystąpienie do Przewodniczącego Komisji Polityki Społecznej Sejmu RP w sprawie utraty niektórych uprawnień przez byłych więźniów obozów koncentracyjnych (kontynuacja wystąpienia z dnia 21.06.2006 r.) z dnia 2006-10-05.
Wystąpienie do Przewodniczącego Komisji Polityki Społecznej Sejmu RP w sprawie utraty niektórych uprawnień przez byłych więźniów obozów koncentracyjnych (kontynuacja wystąpienia z dnia 21.06.2006 r.).
Rzecznik ponownie zwraca się z prośbą o rozważenie możliwości podjęcia przez Sejmową Komisję Polityki Społecznej inicjatywy ustawodawczej mającej na celu przywrócenie zasady jednakowego traktowania inwalidów wojennych oraz byłych więźniów obozów koncentracyjnych.
Z odpowiedzi Ministra Pracy i Polityki Społecznej przekazanej przez Przewodniczącego Komisji Polityki Społecznej Sejmu RP w dniu 28.08.2006 r. nie wynika w jakim zakresie i w jakim terminie zostanie przygotowana inicjatywa rządowa w przedmiocie zrównania z inwalidami wojennymi statusu osób, które stały się inwalidami w związku z działalnością, o której mowa w art. 2 ustawy o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego, a więc uznaną przez ustawodawcę za równorzędną z działalnością kombatancką i z tytułu prowadzenia takiej działalności znalazły się w obozach i więzieniach nazistowskich lub komunistycznych.
W dniu 27 marca 2007 r. Rada Ministrów zaakceptowała opracowane przez Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej założenia nowelizacji prawa kombatanckiego. Analiza tego dokumentu nie daje podstaw do przyjęcia stanowiska, że sygnalizowany problem będzie rozwiązany zgodnie oczekiwaniami Zarządu Okręgowego Związku
Inwalidów Wojennych RP w Kielcach.
W związku z tym Rzecznik wystąpił do Ministra Pracy i Polityki Społecznej pismem z dnia 27 kwietnia 2007r. o zajęcie stanowiska w tej sprawie. Z odpowiedzi udzielonej przez Ministra Pracy i Polityki Społecznej pismem z dnia 2 lipca 2007 r. (DSR-II-432-33- WHB/06) wynika, iż niestety Rząd nie zamierza podejmować działań w kierunku zrównania z inwalidami wojennymi statusu osób, które stały się inwalidami w związku z działalnością, o której mowa w art. 2 ustawy o kombatantach, a więc uznaną przez ustawodawcę za równorzędną z działalnością kombatancką i które z tego tytułu znalazły się w obozach i więzieniach nazistowskich lub komunistycznych.