Wystąpienie do Ministra Zdrowia w sprawie niewystarczającej ilości i jakości posiłków w szpitalach z dnia 2007-01-23.
Wystąpienie do Ministra Zdrowia w sprawie niewystarczającej ilości i jakości posiłków w szpitalach.
Środki masowego przekazu co pewien czas podejmują problem niedożywienia pacjentów szpitali publicznych. Pojawiają się w mediach opinie ekspertów wskazujące, że złe żywienie niekorzystnie rzutuje na skuteczność stosowanych procedur medycznych. Problem niewystarczającej ilości i jakości posiłków w szpitalach powraca także w skargach pacjentów i ich rodzin.
Problem refundacji kosztów pobytu pacjentach w publicznych ZOZ udzielających świadczeń całodobowych rozwiązany jest w dwojaki sposób. Stosownie do art. 34a ust. 1 i 2 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej, pacjent zakładu opiekuńczo-leczniczego i pielęgnacyjno-opiekuńczego ponosi koszty wyżywienia i zakwaterowania, wnosząc miesięczną opłatę w wysokości odpowiadającej 250% najniższej emerytury, nie więcej jednak niż 70% swego miesięcznego dochodu. W wypadku dzieci, opłata wynosi równowartość 200% najniższej emerytury, ale nie może być wyższa niż kwota odpowiadająca 70% miesięcznego dochodu na osobę w rodzinie. Natomiast świadczenia zdrowotne, na które składają się także koszty wyżywienia i zakwaterowania, udzielane są przez publiczne szpitale nieodpłatnie. Zachodzi tu więc pewne zróżnicowanie praw pacjentów szpitali publicznych i innych publicznych zakładów opieki zdrowotnej, udzielających świadczeń całodobowych.
W sytuacji niedoboru środków finansowych, umożliwiających zapewnienie pacjentom szpitali publicznych należytych standardów, należałoby rozważyć zmianę podejścia w omawianym zakresie. Obowiązek świadczenia pomocy w tym zakresie powinien być powiązany z sytuacją materialną potencjalnego świadczeniobiorcy.