Sprawy generalne Rzecznika Praw Obywatelskich



Zgłoszenie udziału Rzecznika Praw Obywatelskich w postępowaniu w sprawie skargi konstytucyjnej Jacka G., dotyczącej przeludnienia zakładów karnych i aresztów śledczych (sygn. akt SK 25/07) z dnia 2007-09-07.

Adresat:
TRYBUNAŁ KONSTYTUCYJNY
Sygnatura:
RPO/564163/07/VII/706.6 RZ
Data sprawy:
2007-09-07
Rodzaj sprawy:
skarga konstytucyjna (SK)
Nazwa zepołu:
Zespół do spraw Wykonywania Kar
Wynik sprawy:
częściowo pozytywnie ze względu na częściowe uwzgl. wystąpienia RPO
Opis sprawy:

Zgłoszenie udziału Rzecznika Praw Obywatelskich w postępowaniu w sprawie skargi konstytucyjnej Jacka G., dotyczącej przeludnienia zakładów karnych i aresztów śledczych (sygn. akt SK 25/07).

Rzecznik przedstawił następujące stanowisko: art. 248 § 1 ustawy - Kodeks karny wykonawczy jest niezgodny z art. 41 ust. 4 i art. 40 Konstytucji RP.

Zgodnie z art. 110 § 2 k.k.w., powierzchnia w celi mieszkalnej przypadająca na skazanego, wynosi nie mniej niż 3 m2. Przepis ten odnosi się również do tymczasowo aresztowanego przebywającego w areszcie śledczym i ma charakter standardu minimum, jaki zapewnia się w zakresie warunków socjalnych uwięzienia. Kodeks karny wykonawczy w art. 248 § 1 zezwala jednak w szczególnie uzasadnionych wypadkach dyrektorowi zakładu karnego lub aresztu śledczego na umieszczenie osadzonych, na czas określony, w warunkach, w których powierzchnia w celi na jedną osobę wynosi mniej niż 3 m2. O takim umieszczeniu należy bezzwłocznie powiadomić sędziego penitencjarnego. Analiza tego przepisu daje podstawy do stwierdzenia, iż nie służy on realizacji celu, jaki przyjął ustawodawca dla jego wydania, ale w istocie, jak wykazuje kilkuletnia praktyka jego stosowania, buduje odrębny reżim prawny, który sankcjonuje chroniczne przeludnienie zakładów karnych i aresztów śledczych.

Wspomniana praktyka w sposób jednoznaczny wskazuje, że przewidziany art. 248 § 1 k.k.w. "szczególnie uzasadniony wypadek" uzasadniający odstąpienie od kodeksowych gwarancji zapewnienia minimalnej normy powierzchni stał się w istocie regułą. Przepis ten nie tylko eliminuje ustawową gwarancję z art. 110 § 2 k.k.w., ale jest sprzeczny z konstytucyjną zasadą humanitarnego traktowania osób pozbawionych wolności oraz z wyrażonym w art. 40 Konstytucji zakazem nieludzkiego lub poniżającego traktowania i karania.

 


Data odpowiedzi:
2008-08-05
Opis odpowiedzi:








Skarga konstytucyjna częściowo uwzględniona (wyrok z dnia 26.05.2008 r., sygn. akt SK 25/07).