Sprawy generalne Rzecznika Praw Obywatelskich

Skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. na niektóre przepisy załącznika do uchwały Rady Miasta w sprawie ustalenia strefy płatnego parkowania.

Rzecznik wniósł skargę na:

1) § 3 ust. 1 Regulaminu funkcjonowania strefy płatnego parkowania niestrzeżonego (SPPN), stanowiącego załącznik Nr 2 do uchwały Nr XX/349/2003 Rady m.st. Warszawy z dnia 25.11.2003 r. w sprawie ustalenia strefy płatnego parkowania, wysokości stawek opłaty za parkowanie pojazdów samochodowych na drogach publicznych w strefie, wysokości opłaty dodatkowej oraz określenia sposobu pobierania tych opłat, w części zawierającej zwrot "lub wniesienie opłaty w inny sposób ustalony przez zarządzającego SPPN",

2) § 3 ust. 4 Regulaminu wymienionego w pkt 1.

Rzecznik zarzucił tej uchwale w zaskarżonym zakresie rażące naruszenie art. 94 Konstytucji RP w związku z art. 13b ust. 4 pkt 3 ustawy z dnia 21.03.1985 r. o drogach publicznych oraz art. 2 Konstytucji RP i wniósł o stwierdzenie nieważności uchwały w tej części. Stosownie do art. 94 Konstytucji RP umocowanie do stanowienia przepisów prawa miejscowego może wynikać wyłącznie z ustawy, a materia będąca przedmiotem regulacji prawa miejscowego musi mieścić się w granicach upoważnienia ustawowego. Zgodnie z art. 13b ust. 4 pkt 3 ustawy o drogach publicznych, rada gminy (rada miasta), ustalając strefę płatnego parkowania, określa sposób pobierania opłaty za parkowanie. Regulacja zawarta w § 3 Regulaminu, dopuszczając możliwość ustalenia przez zarządzającego strefą innego sposobu wnoszenia opłaty za parkowanie, przekracza zakres upoważnienia ustawowego. Z kolei norma zawarta w § 3 ust. 4 Regulaminu, niedostatecznie dokładnie określa sposób uiszczenia opłaty za parkowanie przez kierowcę, który stwierdził brak urządzenia do naliczania opłat lub jego uszkodzenie. Przepis ten, jako nieprecyzyjny i sprzeczny w swej treści z zasadami logiki, nie spełnia standardów poprawnej legislacji, przez co narusza art. 2 Konstytucji RP.