Sprawy generalne Rzecznika Praw Obywatelskich



kasacja na rzecz Jarosława S. od wyroku Sądu Okręgowego w W. utrzymującego w mocy wyrok Sądu Rejonowego w W z dnia 2008-06-11.

Adresat:
SĄD NAJWYŻSZY
Sygnatura:
RPO/554612/07/II/203.1.8 RZ
Data sprawy:
2008-06-11
Rodzaj sprawy:
kasacja karna (RKK)
Nazwa zepołu:
Zespół Prawa Karnego
Wynik sprawy:
Opis sprawy:

kasacja na rzecz Jarosława S. od wyroku Sądu Okręgowego w W. utrzymującego w mocy wyrok Sądu Rejonowego w W.

Rzecznik zarzucił temu wyrokowi rażące i mające istotny wpływ na jego treść naruszenie art. 433 § 1 Kpk w związku z art. 440 Kpk, polegające na tym, że sąd II instancji rozpatrując apelację obrońcy oskarżonego, niezależnie od granic zaskarżenia i podnoszonych zarzutów, utrzymał w mocy oczywiście niesprawiedliwy wyrok Sądu I instancji, który zapadł z rażącym naruszeniem prawa procesowego, a mianowicie art. 366 § 1 Kpk, poprzez brak wyjaśnienia wszystkich istotnych okoliczności mających znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy, w następstwie nieskorzystania przez Sąd Rejonowy z określonej w art. 193 Konstytucji możliwości wystąpienia do Trybunału Konstytucyjnego z pytaniem prawnym o zgodność z art. 2 i 42 ust. 1 Konstytucji art. 46 ust. 1 w zw. z art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 26.01.1984 r. - Prawo prasowe, stanowiącego podstawę prawną skazania oskarżonego. Rzecznik wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku Sądu Okręgowego oraz utrzymanego nim w mocy orzeczenia Sądu Rejonowego i przekazanie sprawy sądowi meriti do ponownego rozpoznania.

W przedmiotowej sprawie redaktor naczelny jednego z dzienników nie opublikował w ustawowym terminie sprostowania dotyczącego artykułu zamieszczonego w tym dzienniku, mimo wniosków o sprostowanie. Sąd na podstawie art. 46 ust. 1 Prawa prasowego wymierzył mu karę grzywny.

Przepisy art. 46 ust. 1 i art. 31 ust. 1 Prawa prasowego mogą budzić uzasadnione wątpliwości co do zgodności z art. 2 i art. 42 ust. 1 Konstytucji. Pojęcia "sprostowania" i "odpowiedzi" nie zostały zdefiniowane w sposób jednoznaczny w przepisach Prawa prasowego. Nie ma też jednolitości co do zakresu tych pojęć w literaturze przedmiotu ani w orzecznictwie. Tymczasem od rozstrzygnięcia, czy nadesłany do redakcji tekst jest sprostowaniem lub odpowiedzią zależy odpowiedzialność karna za odmowę ich publikacji.