Sprzeciw wniesiony do Wojewody Małopolskiego o stwierdzenie nieważności decyzji Starosty B. z dnia 7 kwietnia 2008 r. umarzającej postępowanie administracyjne w sprawie cofnięcia własnej decyzji z dnia 9 września 2003 r., tj. pozwolenia wodnoprawnego na szczególne korzystanie z wód, poprzez odprowadzanie oczyszczonych ścieków bytowo-gospodarczych do potoku N. z oczyszczalni ścieków zlokalizowanej w miejscowości W., udzielonego Wójtowi Gminy w D z dnia 2008-06-27.
Sprzeciw wniesiony do Wojewody Małopolskiego o stwierdzenie nieważności decyzji Starosty B. z dnia 7 kwietnia 2008 r. umarzającej postępowanie administracyjne w sprawie cofnięcia własnej decyzji z dnia 9 września 2003 r., tj. pozwolenia wodnoprawnego na szczególne korzystanie z wód, poprzez odprowadzanie oczyszczonych ścieków bytowo-gospodarczych do potoku N. z oczyszczalni ścieków zlokalizowanej w miejscowości W., udzielonego Wójtowi Gminy w D.
Skarżonej decyzji Rzecznik zarzucił rażące naruszenie art. 6, art. 7, art. 105 § 1, art. 107 § 1 i 3 Kodeksu postępowania administracyjnego, art. 136 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne oraz art. 2 i 7 Konstytucji.
Zdaniem Rzecznika, Starosta B. prowadząc postępowanie administracyjne w oparciu o art. 136 ustawy - Prawo wodne, tj. w przedmiocie cofnięcia pozwolenia wodnoprawnego, zobowiązany był - w przypadku niestwierdzenia zaistnienia przesłanek enumeratywnie tam wymienionych - do wydania decyzji odmawiającej cofnięcia przedmiotowego pozwolenia. Tymczasem Starosta B. umorzył postępowanie, wskazując jako podstawę decyzji art. 105 § 1 k.p.a., zgodnie z którym, organ administracji publicznej wydaje decyzję o umorzeniu postępowania, gdy postępowanie z jakiejkolwiek przyczyny stało się bezprzedmiotowe. Ponadto uzasadnienie decyzji nie spełnia wymogów ustanowionych w art. 107 § 1 i 3 k.p.a. Decyzja ta nie posiada uzasadnienia faktycznego i prawnego w rozumieniu art. 107 Kodeksu postępowania administracyjnego.