kasacja w sprawie notariusza ukaranego przez sąd dyscyplinarny za niepobranie wynagrodzenia od wykonanych czynności notarialnych z dnia 2008-11-07.
kasacja w sprawie notariusza ukaranego przez sąd dyscyplinarny za niepobranie wynagrodzenia od wykonanych czynności notarialnych.
W przedmiotowej sprawie notariusz został dyscyplinarnie ukarany przez sąd dyscyplinarny za to, że - prowadząc kancelarię notarialną - nie pobrał wynagrodzenia od wykonanych czynności notarialnych, o którym mowa w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 czerwca 2004 r. w sprawie maksymalnych stawek taksy notarialnej. Zdaniem sądu dyscyplinarnego, takim zachowaniem notariusz rażąco uchybił obowiązkom wynikającym z przepisów prawa (art. 5 § 1 ustawy o notariacie) i tym sam dopuścił się przewinienia dyscyplinarnego.
Zgodnie z art. 5 § 1 ustawy o notariacie, notariuszowi za dokonanie czynności notarialnych przysługuje wynagrodzenie określone na podstawie umowy ze stronami czynności, nie wyższe niż maksymalne stawki taksy notarialnej właściwe dla danej czynności. W ocenie Rzecznika, sąd dyscyplinarny dokonując przytoczonej powyżej
wykładni przepisu art. 5 § 1 ustawy o notariacie, pominął w swych rozważaniach tę część przepisu, która precyzuje, iż notariuszowi przysługuje wynagrodzenie określone na podstawie umowy ze stronami czynności, nie wyższe niż maksymalne stawki taksy notarialnej właściwe dla danej czynności. Przepis ten nie przesądza więc expressis verbis o bezwzględnym obowiązku pobrania taksy notarialnej za daną czynność notarialną. To od woli notariusza zależy więc, czy pobierze on taksę notarialną (przysługujące mu wynagrodzenie) za daną czynność, czy też nie. Natomiast według stanowiska sądu dyscyplinarnego, z przepisu tego wynika bezwzględny obowiązek pobrania wynagrodzenia przez notariusza. Mając na uwadze doniosłość przedstawionego problemu dla praktyki i obrotu gospodarczego, Rzecznik postanowił wnieść kasację od orzeczenia Wyższego Sądu Dyscyplinarnego.