Wniosek do Sądu Najwyższego w sprawie sposobu obliczania rocznego okresu odroczenia wykonania kary pozbawienia wolności, uprawniającego skazanego do ubiegania się o warunkowe zawieszenie wykonania kary z dnia 2008-11-17.
Wniosek do Sądu Najwyższego w sprawie sposobu obliczania rocznego okresu odroczenia wykonania kary pozbawienia wolności, uprawniającego skazanego do ubiegania się o warunkowe zawieszenie wykonania kary.
W związku z ujawnionymi rozbieżnościami w orzecznictwie sądowym Rzecznik wniósł o rozstrzygnięcie następującego zagadnienia prawnego: Czy do łącznego okresu odroczenia, o którym mowa w art. 151 § 3 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny wykonawczy stwarzającego dla skazanego możliwość ubiegania się o warunkowe zawieszenie wykonania kary pozbawienia wolności, zalicza się okres pomiędzy datą zakończenia wcześniej udzielonego odroczenia, a datą kolejnego orzeczenia o odroczeniu, jeśli wniosek o kolejne odroczenie został złożony przed upływem terminu oznaczonego w postanowieniu o odroczeniu ? Rzecznik zajął stanowisko, że jeśli wniosek o kolejne odroczenie zostanie złożony przed upływem terminu wskazanego w postanowieniu o odroczeniu i zostanie on uwzględniony, to do łącznego okresu odroczenia wykonania kary pozbawienia wolności powinien zostać zaliczony także okres pomiędzy datą zakończenia wcześniej udzielonego odroczenia, a datą kolejnego orzeczenia o odroczeniu. W przeciwnym przypadku możliwość skorzystania przez skazanego z ustawowego uprawnienia uzależniona byłaby wyłącznie od sprawnego działania sądu. Za taką wykładnią przepisów przemawia wzgląd na konstytucyjną zasadę zaufania obywateli do państwa i prawa. Ochrona zaufania jednostki oznacza bowiem, że prawo precyzyjnie i jednoznacznie reguluje konsekwencje poszczególnych zachowań jednostki, a opieszałość i nieudolność organów państwa stosujących prawo nie może mieć wpływu na konsekwencje prawne działań podejmowanych przez jednostkę.