Sprawy generalne Rzecznika Praw Obywatelskich

Wystąpienie do Ministra Sprawiedliwości - Prokuratora Generalnego w sprawie braku w Kodeksie postępowania w sprawach o wykroczenia uregulowania, które sankcjonowałoby prawo do zaskarżania samego uzasadnienia wyroku.

W zainteresowaniu Rzecznika pozostaje problem związany z brakiem w Kodeksie postępowania w sprawach o wykroczenia uregulowania, które sankcjonowałoby prawo do zaskarżenia samego uzasadnienia wyroku - tak jak to dopuszcza zdanie drugie § 2 art. 425 Kodeksu postępowania karnego. Omawiany problem wyłonił się na tle indywidualnych spraw kierowanych przez obywateli do Rzecznika. Możliwość zaskarżenia samego uzasadnienia wyroku może mieć istotne znaczenie dla ochrony praw stron postępowania, a pozbawienie tego prawa stron postępowania w sprawach o wykroczenia jawi się jako niezgodne z Konstytucją, w tym z art. 32 ust. 1 i art. 78 Konstytucji. Skoro bowiem strony postępowania karnego mają zagwarantowane prawo do zaskarżenia jedynie uzasadnienia wyroku, to również takie prawo winny mieć zagwarantowane strony w sprawie o wykroczenie. Prawa stron postępowania nie powinny być ograniczane z tego tylko powodu, iż przedmiotem sprawy, w której występują jest wykroczenie, a nie przestępstwo. Rzecznik zwrócił się o udzielenie informacji, czy Ministerstwo Sprawiedliwości przewiduje podjęcie prac legislacyjnych mających na celu rozwiązanie omawianego problemu.

 

Wystąpienie dołączone do tego dokumentu:

Data odpowiedzi:

Opis odpowiedzi:

Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości (30.12.2008 r.) stwierdził w odpowiedzi, że niedopuszczenie zaskarżenia samego uzasadnienia orzeczenia w postępowaniu w sprawach o wykroczenia jest rozwiązaniem celowym i uzasadnionym wagą i charakterem spraw rozstrzyganych w tym trybie. Wynika z zakładanego uproszczenia procedury w tych postępowaniach i wyraźnego odróżnienia jej od procedury karnej. W ocenie Ministerstwa Sprawiedliwości nie wydaje się, aby brak możliwości zaskarżenia przez strony samego uzasadnienia wyroku w sprawach o wykroczenia jawił się jako niezgodny z art. 32 ust. 1 i art. 78 Konstytucji. Brak więc uzasadnionych podstaw do podjęcia prac legislacyjnych zmierzających do uzupełnienia treści przepisu art. 103 § 4 k.p.s.w. o zdanie drugie dopuszczające zaskarżenie samego uzasadnienia orzeczenia.