Zgłoszenie udziału Rzecznika Praw Obywatelskich w postępowaniu w sprawie skargi konstytucyjnej Marty P., dotyczącej kary dyscyplinarnej bezterminowo pozbawiającej notariusza prawa do prowadzenia kancelarii (sygn. akt SK 27/09) z dnia 2009-08-27.
Zgłoszenie udziału Rzecznika Praw Obywatelskich w postępowaniu w sprawie skargi konstytucyjnej Marty P., dotyczącej kary dyscyplinarnej bezterminowo pozbawiającej notariusza prawa do prowadzenia kancelarii (sygn. akt SK 27/09).
Rzecznik przedstawił następujące stanowisko: art. 51 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. Prawo o notariacie w zakresie, w jakim pozbawia bezterminowo notariusza prawa do prowadzenia kancelarii, jest niezgodny z art. 65 ust. 1 w zw. z art. 31 ust. 3 Konstytucji RP.
Za czyny objęte odpowiedzialnością dyscyplinarną, na postawie art. 51 § 1 Prawa o notariacie, organy orzekające w sprawach dyscyplinarnych mogą wymierzyć kary w postaci: upomnienia, nagany, kary pieniężnej oraz pozbawienia prawa prowadzenia kancelarii. Dążenie do zagwarantowania pełnej wolności wykonywania zawodu powinno skutkować wyraźnym przesądzeniem przez ustawodawcę, iż orzekanie kary pozbawienia prawa do prowadzenia kancelarii powinno następować łącznie ze wskazaniem czasu obowiązywania tego zakazu. Rzecznik nie wyklucza, że specyfika zawodu notariusza jako osoby zaufania publicznego może powodować, że w pewnych konkretnych okolicznościach można zastosować w stosunku do notariusza dożywotnie pozbawienie prawa prowadzenia kancelarii. Nie powinno być jednak tak, że kara, o której mowa w art. 51 § 1 pkt 4 Prawa o notariacie w każdym wypadku jej orzeczenia powoduje, że dana osoba nie może powrócić do wcześniej wykonywanych obowiązków zawodowych. W konsekwencji zaskarżony przepis w zakresie, w jakim pozbawia bezterminowo notariusza prawa do prowadzenia kancelarii, stanowi nieproporcjonalne ograniczenie prawa do wykonywania zawodu.
Pismem procesowym z dnia 9 maja 2011 r. Rzecznik Praw Obywatelskich odstąpił od udziału w postępowaniu ze skargi konstytucyjnej Marty P. Rzecznik przychylił się do argumentów zawartych w stanowiskach przedstawionych przez Marszałka Sejmu RP oraz Prokuratora Generalnego, że źródłem naruszeń praw jednostki w zakresie objętym skargą konstytucyjną jest niewłaściwa praktyka stosowania przepisów prawa.