Wystąpienie do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w sprawie opłat za przechowywanie broni w depozycie Policji z dnia 2009-12-10.
Wystąpienie do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w sprawie opłat za przechowywanie broni w depozycie Policji.
Do Rzecznika zwrócili się spadkobiercy myśliwego podnosząc, iż Komenda Wojewódzka Policji w O. naliczyła im niesłusznie opłatę za przechowywanie zdeponowanej broni myśliwskiej po zmarłym, w kwocie ponad 10 tys. zł. Zgodnie z § 11 rozporządzenia MSWiA z dnia 9.03.2004 r. w sprawie szczegółowych zasad deponowania i niszczenia broni i amunicji w depozycie Policji, Żandarmerii Wojskowej lub organu celnego oraz stawki odpłatności za ich przechowywanie w depozycie za przechowywanie broni oraz amunicji w depozycie jest pobierana opłata w wysokości 1 % opłaty za wydanie pozwolenia na broń osobie fizycznej za każdą dobę przechowywania. Stawka opłaty skarbowej od pozwolenia na broń udzielonego osobie fizycznej wynosi zaś 242 zł. Za dobę przechowywania broni i amunicji w depozycie Policji pobierana jest opłata w wysokości 2,42 zł, co już po 6-miesięcznym przechowywaniu daje w większości przypadków kwotę przekraczającą wartość rynkową depozytu. Wątpliwości budzi też powiązanie wysokości dobowej stawki opłaty za przechowywanie broni w depozycie z opłatą za wydanie pozwolenia na broń. Z art. 24 ustawy z dnia 21.05.1999 r. o broni i amunicji wynika bowiem, iż określone w rozporządzeniu stawki odpłatności za przechowywanie broni i amunicji w depozycie powinny uwzględniać przede wszystkim koszty związane z ich utrzymaniem w odpowiednim stanie technicznym. W ocenie Rzecznika zasadne jest rozpatrzenie pobierania opłaty do osiągnięcia wysokości wartości rynkowej depozytu, wydłużenie okresu zwolnienia od jej naliczania oraz ustanowienie obowiązku informowania obywateli przez właściwy organ Policji o konieczności poniesienia kosztów związanych z deponowaniem broni i obowiązku pouczania o możliwości rozporządzenia przez deponentów swoim prawem własności. Rzecznik zwrócił się o rozważenie możliwości podjęcia odpowiedniej inicjatywy ustawodawczej.