Wystąpienie do Ministra Zdrowia w sprawie niewystarczających rozwiązań prawnych w zakresie finansowania pomocy medycznej dla osób bezdomnych z dnia 2010-02-01.
Wystąpienie do Ministra Zdrowia w sprawie niewystarczających rozwiązań prawnych w zakresie finansowania pomocy medycznej dla osób bezdomnych.
Przedstawiony problem ujawnił się w toku badania przez Rzecznika sprawy dotyczącej zaprzestania udzielania finansowego wsparcia przez m. st. Warszawa poradni lekarskiej dla osób bezdomnych prowadzonej przez Stowarzyszenie "Lekarze Nadziei". Obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego podlegają osoby bezdomne wychodzące z bezdomności, niepodlegające obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego z innego tytułu. Składki na ubezpieczenia zdrowotne dla tych osób opłaca ośrodek pomocy społecznej. Pozostałe osoby bezdomne, które swoje prawo do korzystania ze świadczeń zdrowotnych wywodzą z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, aby otrzymać świadczenia zdrowotne powinny przedstawić dokument, o którym mowa w art. 54 ust. 1 tej ustawy. Dokumentem potwierdzającym prawo do świadczeń opieki zdrowotnej świadczeniobiorcy jest decyzja wójta (burmistrza, prezydenta) gminy właściwej ze względu na miejsce zamieszkania świadczeniobiorcy, potwierdzająca to prawo. W tym przypadku prawo obywatela polskiego mieszkającego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej do korzystania ze świadczeń zdrowotnych finansowanych ze środków publicznych zostało uzależnione od jego sytuacji materialnej. Prawo to bowiem uzyskuje zainteresowany tylko wówczas, gdy spełnia kryterium dochodowe określone w art. 8 ustawy o pomocy społecznej, a ponadto nie posiada stosownych zasobów majątkowych. Powyższe rozwiązanie musi budzić wątpliwości, zwłaszcza w kontekście treści art. 68 ust. 2 Konstytucji RP. Gwarantuje on wszystkim obywatelom, niezależnie od ich sytuacji materialnej, równy dostęp do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Rzecznik zwrócił się o zajęcie stanowiska w tej sprawie.