kasacja na niekorzyść oskarżonego od prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego w K., na mocy którego umorzono wobec oskarżonego postępowanie karne z dnia 2010-04-01.
kasacja na niekorzyść oskarżonego od prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego w K., na mocy którego umorzono wobec oskarżonego postępowanie karne.
Rzecznik zarzucił temu orzeczeniu rażące i mające istotny wpływ na jego treść naruszenie prawa karnego procesowego polegające na umorzeniu postępowania karnego przeciwko oskarżonemu z tego powodu, że jego czyn nie wyczerpywał znamion zarzucanego mu występku, podczas gdy z zebranego w postępowaniu przygotowawczym materiału dowodowego okoliczność ta nie wynika w sposób oczywisty. Subsydiarny akt oskarżenia w tej sprawie wniosło Towarzystwo Opieki nad Zwierzętami. Rzecznik wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy sądowi do ponownego rozpoznania. Zgodnie z treścią art. 35 ust. 1 ustawy o ochronie zwierząt popełnia przestępstwo każdy, kto zabija, uśmierca zwierzę albo dokonuje uboju zwierzęcia z naruszeniem przepisów art. 6 ust. 1, art. 33 lub art. 34 ust. 1-4, albo znęca się nad nim w sposób określony w art. 6 ust. 2. Sąd Rejonowy wydając zaskarżone postanowienie nie był pewien, czy oskarżony popełnił czyn polegający na zabijaniu psów. Treść uzasadnienia rozstrzygnięcia wydanego przez Sąd Rejonowy wskazuje, że Sąd był zdania, że psy mogłyby zostać zabite dla celów gospodarczych. Już sam sposób sformułowania przez Sąd Rejonowy przytoczonego wyżej poglądu może budzić wątpliwości. Niezbędnym byłoby również dokonanie oceny, czy ewentualne zabicie psów było humanitarnie w kontekście wymogu wynikającego z § 15 ust. 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 9 września 2004 r. w sprawie kwalifikacji osób uprawnionych do zawodowego uboju oraz warunków i metod uboju i uśmiercania zwierząt.