Sprawy generalne Rzecznika Praw Obywatelskich

Wystąpienie do Dyrektora Generalnego Służby Więziennej w sprawie niewłaściwej interpretacji przepisu Kodeksu karnego wykonawczego obligującego do pisemnego powiadomienia skazanego o cofnięciu zgody na zatrudnienie.

Do Biura Rzecznika Praw Obywatelskich zwrócił się osadzony, który żalił się, iż Dyrektor Zakładu Karnego wydając decyzję o wycofaniu z zatrudnienia, nie powiadomił go o tym fakcie pisemnie. Dyrektor Okręgowy Służby Więziennej nie stwierdził nieprawidłowości w działaniu administracji Zakładu Karnego przyjmując, że skoro skarżący był zatrudniony na podstawie skierowania do pracy, a nie na podstawie umowy o pracę, umowy zlecenie, umowy o dzieło lub na innej podstawie prawnej, brak pisemnego powiadomienia skazanego o wycofaniu zgody na zatrudnienie nie stoi w sprzeczności z przepisem art. 121 § 4 Kodeksu karnego wykonawczego. Również Kierownik Zespołu do spraw Skarg Osób Pozbawionych Wolności w Biurze Prawnym Centralnego Zarządu Służby Więziennej uznał, że przepis art. 121 § 4 k.k.w. nie dotyczy zatrudnienia w ramach skierowania do pracy. Przedstawiona interpretacja powyższego przepisu nie może zostać zaakceptowana. Ustawodawca w art. 121 § 2 k.k.w. zdefiniował formy zatrudnienia. Należy zatem rozumieć, że treść § 3, jak i § 4 odnosi się do wszystkich form zatrudnienia skazanego. Nie ma więc podstawy, by sądzić, że przepis art. 121 § 4 k.k.w., który obliguje do powiadomienia pisemnego skazanego o cofnięciu zgody na zatrudnienie, wyłącza jedną z tych form. W myśl powyższego dyrektor jednostki penitencjarnej ma obowiązek powiadomienia na piśmie skazanego o wycofaniu z zatrudnienia, w tym z zatrudnienia na podstawie skierowania do pracy. W związku z powyższym Zastępca Rzecznika Praw Obywatelskich zwrócił się o podjęcie stosownych czynności zmierzających do wyeliminowania stosowanej w jednostkach penitencjarnych błędnej praktyki w omawianym zakresie.