Wystąpienie do Ministra Sprawiedliwości w sprawie rozpoznawania zażalenia na zatrzymanie w sytuacji śmierci osoby zatrzymanej z dnia 2011-03-31.
Wystąpienie do Ministra Sprawiedliwości w sprawie rozpoznawania zażalenia na zatrzymanie w sytuacji śmierci osoby zatrzymanej.
W piśmie z dnia 30 marca 2009 r. Rzecznik Praw Obywatelskich otrzymał informacje dotyczące stanu prac legislacyjnych mających na celu wprowadzenie do Kodeksu postępowania karnego zmian, które umożliwiłyby następcom prawnym zatrzymanego, zmarłego w toku zatrzymania, uruchomienie kontroli sądowej tej formy pozbawienia wolności oraz wyłączyłyby możliwość umorzenia postępowania w przedmiocie zażalenia na zatrzymanie ze względu na śmierć podejrzanego. W toku prac podjętych przez Departament Legislacyjno-Prawny Ministerstwa Sprawiedliwości, po analizie argumentacji Rzecznika uznano, że zmiany powinny zmierzać do rozszerzenia kręgu osób uprawnionych do wniesienia zażalenia na zatrzymanie w razie śmierci zatrzymanego na osoby dla niego najbliższe. Urzeczywistnienie tego założenia wymaga jednak rozstrzygnięcia, czy planowana regulacja powinna ograniczyć się do zmiany art. 246 k.p.k., czy też mieć charakter systemowy i objąć także przypadki pozbawienia wolności oraz jaka będzie ewentualna normatywna formuła rozszerzenia kręgu podmiotów uprawnionych do wniesienia zażalenia. Od tego czasu stan prawny w przedstawionym zakresie nie zmienił się. Zapowiadanych zmian nie zawierają również projekty nowelizacji Kodeksu postępowania karnego przygotowane w Ministerstwie Sprawiedliwości i udostępnione na stronie internetowej. Rzecznik Praw Obywatelskich zwraca się o poinformowanie, czy prowadzone są prace legislacyjne w omawianym zakresie i jaki jest ich obecny stan.
Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości (02.08.2012 r.) wyjaśnił, że wystąpienie Rzecznika Praw Obywatelskich z dnia 31 marca 2011 r. zostało przekazane do Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Karnego przy Ministrze Sprawiedliwości w celu wyrażenia opinii o przedstawianym w nim zagadnieniu oraz ewentualnego wykorzystania w toku prac prowadzonych przez Komisję nad nowelizacją Kodeksu postępowania karnego. Komisja nie uznała przedstawionego zagadnienia jako wymagającego natychmiastowego uregulowania i nie wyłączyła regulacji w tym zakresie do przygotowanego projektu. Nie oznacza to, że w przyszłości nie zostaną podjęte prace dotyczące przedmiotowego zagadnienia po dodatkowej analizie przeprowadzonej przez Komisję.