Sprawy generalne Rzecznika Praw Obywatelskich

Skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na niektóre postanowienia Regulaminu strefy płatnego parkowania w Ł., stanowiącego załącznik do uchwały Rady Miejskiej w Ł. w sprawie ustalenia strefy płatnego parkowania pojazdów samochodowych na drogach publicznych w Ł. oraz opłat za parkowanie w tej strefie i sposobu ich pobierania.

Rzecznik Praw Obywatelskich zarzuca tej uchwale w zaskarżonym zakresie rażące naruszenie art. 94 Konstytucji RP w związku z art. 13 ust. 1 pkt 1 i art. 13b ust. 4 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych i wnosi o stwierdzenie nieważności uchwały w tej części.

W § 3 ust. 2 Regulaminu Rada Miejska nałożyła na kierowców obowiązek umieszczania za przednią szybą pojazdu dowodu wniesienia opłaty za parkowanie, zaś w § 3 ust. 4 postanowiła, że jako uiszczenie opłaty za parkowanie należy traktować łączne wykonanie wspomnianego obowiązku wraz z faktycznym wniesieniem opłaty za parkowanie. Ponadto, w § 4 pkt 1 i 2 Regulaminu organ stanowiący określił, że za parkowanie w strefie z uiszczoną opłatą uważa się parkowanie pojazdów z umieszczonym w widocznym miejscu za przednią szybą pojazdu ważnym biletem parkingowym albo ważnym abonamentem parkingowym. W ocenie Rzecznika, przedmiotowe regulacje zostały wydane z przekroczeniem upoważnienia wynikającego z art. 13b ust. 4 pkt 3 ustawy o drogach publicznych. Stosownie do tego przepisu, ustalając strefę płatnego parkowania, rada gminy (miasta) określa wysokość stawek opłat za parkowanie, może wprowadzić opłaty abonamentowe lub zryczałtowane oraz zerową stawkę opłaty dla niektórych użytkowników dróg, a także określa sposób pobierania opłaty za parkowanie. Akty prawa miejscowego, jako akty podustawowe muszą być wydawane wyłącznie w oparciu o wyraźne, a nie jedynie o domniemane, upoważnienie ustawowe i tylko w granicach w tym upoważnieniu zakreślonych.