Sprawy generalne Rzecznika Praw Obywatelskich

Skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na zarządzenie Burmistrza L. w sprawie sposobu ustalania i wysokości opłat za udostępnienie informacji publicznej w Urzędzie Miejskim w L.

Rzecznik Praw Obywatelskich zarzuca zaskarżonemu aktowi naruszenie art. 11b ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, § 137 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie "Zasad techniki prawodawczej" oraz art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej. Przepisy zarządzenia mają cechy prawa miejscowego, jednak z uwagi na brak upoważnienia ustawowego do wydania przepisów oraz wydanie ich przez nieupoważniony organ (organ wykonawczy ma kompetencje do stanowienia aktów prawa powszechnie obowiązującego tylko wyjątkowo), należy stwierdzić, że przedmiotowe zarządzenie jest nieważne. Akt organu wykonawczego gminy nie może tworzyć nowych zasad udostępniania informacji publicznej czy też rozstrzygać o charakterze obciążeń finansowych, a takie regulacje, mające charakter przepisów prawa powszechnie obowiązującego, zostały zawarte w zaskarżonym zarządzeniu burmistrza. Powtórzenie w zarządzeniu przepisów ustawy o dostępie do informacji publicznej stanowi naruszenie § 137 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie "Zasad techniki prawodawczej", który zakazuje powtarzania w uchwałach i zarządzeniach przepisów ustawowych, ratyfikowanych umów międzynarodowych i rozporządzeń. Regulacja § 2 zarządzenia, która wprowadza opłaty za udostępnienie informacji publicznej, jest niezgodna z art. 15 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, który umożliwia pobranie opłaty wyłącznie w wysokości rzeczywistych kosztów poniesionych przez organ, co oznacza, że koszty te będą różne przy realizacji konkretnych wniosków o udostępnienie informacji publicznej. Cennik ustalony zarządzeniem burmistrza wprowadza stałe stawki pobierane za udostępnienie informacji w konkretnej formie.