Pozew do Sądu Rejonowego w S. o zadośćuczynienie za krzywdę doznaną na skutek bezprawnego pozbawienia wolności z dnia 2012-11-16.
Pozew do Sądu Rejonowego w S. o zadośćuczynienie za krzywdę doznaną na skutek bezprawnego pozbawienia wolności.
Zatrzymania dokonano przyjmując mylnie, że zatrzymany jest osobą poszukiwaną listem gończym.Pracownik schroniska dla bezdomnych przekazał funkcjonariuszom Policji informację, że na terenie placówki przebywa mężczyzna o nieustalonej tożsamości, z którym nie można nawiązać kontaktu werbalnego. Na skutek pomyłki w ustaleniu tożsamości zatrzymanego, został on osadzony w areszcie śledczym, a następnie w zakładzie karnym. Pomyłka co do tożsamości osoby przebywającej w zakładzie karnym wyszła na jaw, gdy poszukiwany zgłosił w placówce konsularnej za granicą wniosek o nowy paszport. Osadzony został zwolniony z zakładu karnego i przetransportowany do schroniska dla bezdomnych. Nie ulega wątpliwości, że osadzenie w zakładzie karnym - na okres prawie 2 lat - osoby, wobec której nie zapadło żadne orzeczenie sądowe nakazujące pozbawienie jej wolności, jest działaniem niezgodnym z prawem w rozumieniu art. 417 § 1 Kodeksu cywilnego. Bezprawność ta ma charakter kwalifikowany: po pierwsze doszło do bezpośredniego naruszenia art. 41 ust. 1 Konstytucji RP, który gwarantuje każdemu wolność osobistą. Po drugie, bezprawność ta jest rażąca z uwagi na długotrwały okres bezpodstawnego pozbawienia wolności. Po trzecie, w przypadku osób chorych, których organ państwowy umieszcza w zakładzie karnym, obowiązuje podwyższony standard staranności. W sytuacji gdy organ władzy publicznej decyduje się na pozbawienie wolności osoby niepełnosprawnej, która nie nawiązuje kontaktu z otoczeniem, ryzyko pomyłki co do tożsamości tej osoby jest szczególnie wysokie. W takich okolicznościach działania funkcjonariuszy państwowych powinny być wyjątkowo staranne.