Wystąpienie do Ministra Sprawiedliwości w sprawie zróżnicowania uprawnienia radców prawnych do dodatkowego wynagrodzenia w zależności od statusu pracodawcy z dnia 2013-06-06.
Wystąpienie do Ministra Sprawiedliwości w sprawie zróżnicowania uprawnienia radców prawnych do dodatkowego wynagrodzenia w zależności od statusu pracodawcy.
Ustawa o radcach prawnych przewiduje obowiązek zawierania dodatkowej umowy cywilnoprawnej przez radców prawnych wykonujących zawód w państwowych jednostkach sfery budżetowej w przypadku woli uzyskania dodatkowego wynagrodzenia w postaci części kosztów zastępstwa sądowego zasądzonych na rzecz strony przez nich zastępowanej lub przyznanych jej w ugodzie, postępowaniu polubownym, arbitrażu zagranicznym lub w postępowaniu egzekucyjnym, ściągniętych od strony przeciwnej. Wobec radców prawnych wykonujących swój zawód w ramach stosunku pracy, którego stroną jest podmiot prywatny, brak jest analogicznego obowiązku. Tymczasem Konstytucja RP wprowadza równą dla wszystkich ochronę praw majątkowych, do których zalicza się również prawo do wynagrodzenia. W ocenie Rzecznika trudno znaleźć racjonalne uzasadnienie wprowadzonego zróżnicowania uprawnienia do nabywania przez radcę prawnego dodatkowego wynagrodzenia w zależności od statusu pracodawcy, u którego jest zatrudniony. Rzecznik Praw Obywatelskich zwraca się z prośbą o rozważenie odpowiedniej zmiany ustawy o radcach prawnych, a także wystąpienie do Ministra Pracy i Polityki Społecznej z wnioskiem o wydanie rozporządzenia regulującego kwestię dodatkowego wynagrodzenia radców prawnych zatrudnionych w państwowych jednostkach sfery budżetowej.
Minister Sprawiedliwości (26.07.2013 r.) zgodził się z argumentacją przedstawioną w wystąpieniu Rzecznika Praw Obywatelskich i zapowiedział podjęcie prac legislacyjnych ukierunkowanych na zrównanie sytuacji prawnej radców prawnych w odniesieniu do uprawnienia do dodatkowego wynagrodzenia z tytułu zastępstwa sądowego bez względu na miejsce zatrudnienia.