Wystąpienie do Ministra Sportu i Turystyki w sprawie umożliwienia osobom niepełnosprawnym uczestnictwa, na równych zasadach z innymi obywatelami, w zajęciach sportowych z dnia 2013-07-01.
Wystąpienie do Ministra Sportu i Turystyki w sprawie umożliwienia osobom niepełnosprawnym uczestnictwa, na równych zasadach z innymi obywatelami, w zajęciach sportowych.
Rzecznik sygnalizuje w wystąpieniu problem braku odpowiedniej opieki medycznej dla zawodników powyżej 23. roku życia zakwalifikowanych do reprezentowania Polski na olimpiadach specjalnych. Zgodnie z postanowieniami ustawy o sporcie, z budżetu państwa, z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw zdrowia, finansowane są koszty opieki medycznej nad zawodnikami zakwalifikowanymi do kadry narodowej w sportach olimpijskich i paraolimpijskich. Obowiązująca regulacja pomija w omawianym zakresie zawodników reprezentujących Polskę na olimpiadach specjalnych. W przygotowaniach do letnich i zimowych olimpiad specjalnych uczestniczy blisko 300 zawodników. Niewątpliwie jednym z elementów koniecznych do stworzenia tym sportowcom odpowiednich warunków do reprezentowania Polski jest zapewnienie im opieki medycznej. W celu wdrożenia postanowień Konwencji o Prawach Osób Niepełnosprawnych konieczna jest nowelizacja ustawy o sporcie i rozszerzenie przyznanych ustawą uprawnień o tę grupę zawodników. Rzecznik Praw Obywatelskich zwraca się z prośbą o przedstawienie stanowiska w sprawie.
Minister Sportu i Turystyki (13.08.2013 r.) wyjaśniła, że obowiązujące przepisy nie dyskryminują zawodników Olimpiad Specjalnych. Preferencje w zakresie finansowania kosztów opieki medycznej z budżetu państwa, z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw zdrowia, ustawodawca przyznał wyłącznie zawodnikom zakwalifikowanym do kadry narodowej w sportach olimpijskich i paraolimpijskich. Oprócz zawodników reprezentujących Olimpiady Specjalne Polska, przepisy ustawy o sporcie nie uwzględniają również finansowania kosztów opieki medycznej dla członków kadr narodowych w sportach nieolimpijskich (kilkadziesiąt polskich związków sportowych) oraz zawodników niepełnosprawnych będących członkami kadr narodowych w sportach rozgrywanych na Igrzyskach Głuchych oraz w sportach nie objętych programem igrzysk paraolimpijskich i igrzysk głuchych (łącznie kilka tysięcy osób). Zarówno uprawianie sportu jak i udział w imprezach światowego formatu zawodników realizujących w Polsce i w innych krajach programy Olimpiad Specjalnych, znacznie różni się od uprawiania sportu w wymiarze olimpijskim czy paraolimpijskim. Sport traktowany jest jako forma psycho-fizycznej rehabilitacji oraz poprawiania sprawności niezbędnej do samodzielnego wykonywania podstawowych czynności życiowych. Obecnie w Ministerstwie Sportu i Turystyki trwają prace nad zmianą przepisów ustawy o sporcie, w trakcie których brane są pod uwagę opinie różnych środowisk sportowych, a także postanowienia Konwencji o Prawach Osób Niepełnosprawnych.