Adresat:
Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej
Sygnatura:
III.7066.67.2014
Data sprawy:
2015-07-23
Rodzaj sprawy:
wniosek o podjęcie inicjatywy prawodawczej (WGI)
Nazwa zepołu:
Zespół Prawa Pracy i Zabezpieczenia Społecznego
Wynik sprawy:
Opis sprawy:
Wystąpienie do Podsekretarza Stanu w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej w sprawie proporcjonalnego obniżania podstawy wymiaru składek osób prowadzących działalność gospodarczą.
Rzecznik Praw Obywatelskich otrzymuje skargi na nieprawidłowe stosowanie przez organy rentowe regulacji prawnej dotyczącej proporcjonalnego obniżenia podstawy wymiaru składek w odniesieniu do osób prowadzących działalność gospodarczą. W opinii organów rentowych proporcjonalne obniżenie podstawy wymiaru składek dotyczy wyłącznie osób prowadzących działalność gospodarczą, które zadeklarowały kwotę najniższej podstawy wymiaru składek. Pogląd ten nie znajduje uzasadnienia w świetle przepisów ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. Zdaniem Rzecznika skoro ustawodawca przyznał prawo do proporcjonalnego pomniejszenia podstawy wymiaru składek osobom deklarującym minimalną podstawę wymiaru składek, to tym bardziej takiego prawa nie mógł pozbawiać ubezpieczonych, którzy zadeklarowali wyższą podstawę wymiaru składek od minimalnych. Odmienna interpretacja, prezentowana przez organy rentowe, prowadziłaby do nieuzasadnionego uprzywilejowania tych ubezpieczonych, którzy zadeklarowali podstawę wymiaru składek w minimalnej wysokości i w konsekwencji do naruszenia zasady równego traktowania wszystkich ubezpieczonych. Rzecznik Praw Obywatelskich prosi o przedstawienie stanowiska w sprawie.
Wystąpienie dołączone do tego dokumentu:
Data odpowiedzi:
2015-10-29
Opis odpowiedzi:
Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej (29.10.2015 r.) stwierdził, że podnoszenie zarzutu nierównego traktowania ubezpieczonych w odniesieniu do sytuacji, w której Zakład Ubezpieczeń Społecznych przyjmuje zgodnie z literalnym brzmieniem przepisu, iż prawo proporcjonalnego zmniejszenia podstawy wymiaru składek przysługuje wyłącznie ubezpieczonym, którzy deklarowali do podstawy wymiaru najniższą dopuszczalną wysokość, wydaje się nieuzasadnione. Skoro bowiem w określonej sytuacji ubezpieczony decyduje się na opłacanie składek od wyższej podstawy wymiaru, kierując się chęcią uzyskania jak najwyższego świadczenia z tego tytułu, oznacza to, iż decyzję taką podejmuje dobrowolnie, świadomy skutków takiego wyboru związanych z obowiązkiem opłacania składek od tej podstawy. Jeżeli ubezpieczony nie jest zainteresowany opłacaniem wyższych niż minimalne składek za miesiąc powstania niezdolności do pracy, co do zasady wykazuje najniższą obowiązującą go podstawę. Podsekretarz Stanu podkreślił przy tym, że orzecznictwo sądowe w omawianych sprawach nie jest jednolite. Sprawy sporne na tym tle występują najczęściej w przypadku kobiet w ciąży, deklarujących wysokie podstawy wymiaru składek na krótki okres przed wystąpieniem o zasiłek chorobowy lub macierzyński. Dotyczy to w szczególności przypadków, gdy wysoka podstawa wymiaru składek za miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy nie zostanie uwzględniona w podstawie wymiaru zasiłku.