Sprawy generalne Rzecznika Praw Obywatelskich



Wystąpienie do Ministra Sprawiedliwości – Prokuratora Generalnego oraz Pełnomocnika Komendanta Głównego Policji do spraw Ochrony Praw Człowieka w sprawie prawa zatrzymanego do pomocy prawnej z dnia 2017-01-25.

Adresat:
Minister Sprawiedliwości
Sygnatura:
II.5150.9.2014
Data sprawy:
2017-01-25
Rodzaj sprawy:
wniosek o podjęcie inicjatywy prawodawczej (WGI)
Nazwa zepołu:
Zespół Prawa Karnego
Wynik sprawy:
Opis sprawy:

Wystąpienie do Ministra Sprawiedliwości – Prokuratora Generalnego oraz Pełnomocnika Komendanta Głównego Policji do spraw Ochrony Praw Człowieka w sprawie prawa zatrzymanego do pomocy prawnej.

Rzecznik ponownie zasygnalizował, iż obowiązujące przepisy nie precyzują form, w jakich zatrzymany może realizować przysługujące mu prawo dostępu do adwokata. Niejasna treść art. 245 § 1 k.p.k. rodzi wątpliwości, czy zatrzymany może realizować prawo dostępu do adwokata także na odległość, w formie rozmowy telefonicznej. W rezultacie – praktycznie się to nie zdarza. Rzecznik podkreślił, że zatrzymanemu przysługuje prawo do obrony, a realizacja prawa do kontaktu z adwokatem jest niezbędna także z uwagi na to, że moment zatrzymania w większości przypadków poprzedza późniejsze przedstawienie zatrzymanemu zarzutu popełnienia przestępstwa. Zatrzymany potrzebuje wówczas kontaktu z osobą, która dobrze poinformuje go o jego prawach i obowiązkach, i której będzie mógł zaufać. W opinii Rzecznik zasadna wydaje się nowelizacja art. 245 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego, tak by prawo do adwokata lub radcy prawnego dla zatrzymanego było w pełni urzeczywistnione w praktyce, bez żadnych okoliczności dyskryminujących.

Rzecznik zwrócił się do Ministra z prośbą o rozważenie zainicjowania nowelizacji art. 245 § 1 k.p.k. oraz udzielenie informacji na temat etapu procesu implementacji do polskiego porządku prawnego przepisów Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2013/48/UE z dnia 22 października 2013 r. w sprawie dostępu do adwokata w postępowaniu karnym i w postępowaniu dotyczącym europejskiego nakazu aresztowania oraz w sprawie prawa do poinformowania osoby trzeciej o pozbawieniu wolności i prawa do porozumienia się z osobami trzecimi i organami konsularnymi w czasie pozbawienia wolności.

Natomiast w piśmie do Pełnomocnika Komendanta Głównego Policji Rzecznik ponownie zwrócił uwagę na konieczność doprecyzowania obowiązujących wytycznych w sprawie wykonywania niektórych czynności dochodzeniowo-śledczych przez policjantów. Niejednokrotnie do działań funkcjonariuszy Policji w zakresie postępowania z osobami zatrzymanymi zgłaszane były zastrzeżenia. Zdarzają się sytuacje, że zatrzymani są zniechęcani do skorzystania z fachowej pomocy przez samych zatrzymujących, którzy stosując pozornie korzystną dla zatrzymanego sugestię, usiłują wywrzeć wpływ na jego decyzję. Zdaniem Rzecznika wprowadzenie precyzyjnych reguł postępowania (ww. wytycznych) niewątpliwie przyczyni się do poprawy skuteczności oraz sprawności funkcjonowania mechanizmu dostępu do pomocy prawnej osoby zatrzymanej w trybie art. 244 k.p.k.

Rzecznik zwrócił się do Pełnomocnika z prośbą o poinformowanie o podjętych działaniach w przedmiocie nowelizacji wytycznych, jak również o rozważenie podjęcia działań (w tym szkoleń) dla funkcjonariuszy Policji dotyczących uwrażliwienia ich na znaczenie skutecznego informowania osób zatrzymanych o ich prawach, w szczególności o prawie do kontaktu z adwokatem lub radcą prawym.

 
Wystąpienie dołączone do tego dokumentu:


Data odpowiedzi:
2017-02-17
Opis odpowiedzi:
Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości w piśmie z 17 lutego 2017 r., odnosząc się do kwestii prac implementacyjnych do polskiego porządku prawnego przepisów Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2013/48/UE z dnia 22 października 2013 r. w sprawie prawa dostępu do adwokata w postępowaniu karnym i w postępowaniu dotyczącym europejskiego nakazu aresztowania oraz w sprawie prawa do poinformowania osoby trzeciej o pozbawieniu wolności i prawa do porozumiewania się z osobami trzecimi i organami konsularnymi w czasie pozbawienia wolności, wskazał, iż w resorcie sprawiedliwości przeprowadzona została analiza przepisów zawartych w ww. instrumencie i odpowiadających im uregulowań krajowych. Doprowadziła ona do wniosku, iż obecnie obowiązujące prawo polskie w pełni odzwierciedla postulaty powołanej dyrektywy. Opinia Ministerstwa Sprawiedliwości została potwierdzona przez ekspertów Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Natomiast mając na względzie, iż obowiązujące przepisy Kodeksu postępowania karnego w sposób wystarczający regulują skutki i sposób procedowania w przypadku zastosowania instytucji określonej w przepisie art. 245 § 1 k.p.k., Ministerstwo Sprawiedliwości podtrzymuje swoje stanowisko, wyrażone w poprzednim piśmie z dnia 30 czerwca 2016 r. w zakresie poruszonej problematyki.