Sprawy generalne Rzecznika Praw Obywatelskich



Wystąpienie do Ministra Rozwoju i Finansów w sprawie sposobu prowadzenia postępowań egzekucyjnych w administracji względem należności celnych powstałych przed akcesją Polski do UE z dnia 2017-10-24.

Adresat:
Minister Rozwoju i Finansów
Sygnatura:
V.511.626.2014
Data sprawy:
2017-10-24
Rodzaj sprawy:
wystąpienie o charakterze generalnym (WG)
Nazwa zepołu:
Zespół Prawa Administracyjnego i Gospodarczego
Wynik sprawy:
Opis sprawy:

Wystąpienie do Ministra Rozwoju i Finansów w sprawie sposobu prowadzenia postępowań egzekucyjnych w administracji względem należności celnych powstałych przed akcesją Polski do UE.

Z sygnałów docierających do Biura Rzecznika Praw Obywatelskich wynika, że w praktyce obrotu zdarzają się sytuacje, w których pomimo braku możliwości prowadzenia skutecznego postępowania egzekucyjnego w administracji, organy wielokrotnie wszczynają egzekucję w celu zapobieżenia przedawnieniu. Każdorazowe wszczęcie egzekucji skutkuje przerwaniem biegu terminu przedawnienia do dochodzenia należności celnych powstałych przed przystąpieniem Polski do Unii Europejskiej. Oznacza to, że działania organów egzekucyjnych polegające na wszczynaniu egzekucji mogą prowadzić do wydłużania terminu przedawnienia. W konsekwencji, należności celne powstałe przed dniem 1 maja 2004 r. (czyli przed akcesją Polski do Unii Europejskiej) mogą być dochodzone bez ograniczeń czasowych.

Na gruncie Prawa celnego ustawodawca inaczej unormował kwestię przerywania biegu terminu przedawnienia w odniesieniu do wszczynania kolejnych postępowań egzekucyjnych w porównaniu do regulacji wynikających z Kodeksu celnego. W przypadku należności celnych powstałych przed dniem 1 maja 2004 r. możliwe jest wielokrotne przerwanie biegu terminu przedawnienia na skutek ponownego wszczęcia egzekucji. Taka możliwość została wyłączona w odniesieniu do należności celnych powstałych po akcesji Polski do Unii Europejskiej.

Zdaniem Rzecznika, jako organu stojącego na straży konstytucyjnych praw i wolności obywatelskich, niezwykle istotne jest, aby instytucja przedawnienia miała charakter realny. Przedawnienie powinno być postrzegane jako instrument pewności prawa. Instytucja przedawniania ma bowiem na celu swoiste uporządkowanie stosunków pomiędzy wierzycielem celnym a dłużnikiem celnym przez wprowadzenie stabilności i jasności co do powinności stron tego stosunku prawnego.

Podobny pogląd prezentowany jest w orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego zapadłym na gruncie procedury podatkowej. W ocenie Trybunału instytucja przedawnienia zobowiązań podatkowych służy realizacji dwóch istotnych wartości konstytucyjnych. Pierwszą z nich jest konieczność zachowania równowagi budżetowej. Przedawnienie zobowiązań podatkowych działa bowiem dyscyplinująco na wierzyciela publicznego, zmuszając go do egzekwowania należności podatkowych w ściśle określonych ramach czasowych. Drugą wartością konstytucyjną, która uzasadnia wprowadzenie instytucji przedawnienia, jest stabilizacja stosunków społecznych poprzez wygaszanie zadawnionych zobowiązań podatkowych.

W sytuacji, gdy ustawodawca wprowadza instytucję, jaką jest przedawnienie, to powinien jednocześnie zapewnić obywatelowi możliwość realnego korzystania z niej w granicach ustawowo określonych. Tym samym, przy określaniu zasad regulujących funkcjonowanie instytucji przedawnienia należy przestrzegać standardów konstytucyjnych.

Rzecznik zwrócił się do Ministra z prośbą o ustosunkowanie się do przedstawionego problemu, w szczególności o ocenę praktyk stosowanych przez organy polegających na wielokrotnym wszczynaniu egzekucji w celu wydłużenia terminu przedawnienia do dochodzenia długu celnego powstałego przed dniem 1 maja 2004 r.

 
Wystąpienie dołączone do tego dokumentu:


Data odpowiedzi:
2017-11-21
Opis odpowiedzi:
Sekretarz Stanu w Ministerstwie Finansów w piśmie z 21 listopada 2017 r. wyjaśnił, że w świetle obowiązujących przepisów prawa brak jest możliwości ponownego wszczęcia postępowania egzekucyjnego wyłącznie w celu przerwania biegu terminu przedawnienia, bez uprzedniego ustalenia majątku z którego może być prowadzona egzekucja. Wierzyciel monitoruje bowiem zaległości a ponowne wszczęcie egzekucji jest konsekwencją ustaleń dotyczących majątku zobowiązanego. Zgodnie z przepisami ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji w razie umorzenia postępowania egzekucyjnego z powodu bezskuteczności egzekucji wszczęcie ponownej egzekucji może nastąpić, gdy zostanie ujawniony majątek lub źródła dochodu zobowiązanego przewyższające kwotę wydatków egzekucyjnych. Wyjątki od obowiązku podjęcia przez wierzyciela czynności zmierzających do zastosowania środków egzekucyjnych, które weszły w życie z dniem 1 stycznia 2016 r., również wskazują na obowiązek zbadania posiadanego przez zobowiązanego majątku.