Wniosek do Sądu Najwyższego o podjęcie uchwały mającej na celu wyjaśnienie ujawnionych w orzecznictwie rozbieżności w wykładni prawa, dotyczących kwestionowania przez organ rentowy niezdolności do pracy osoby pobierającej rentę z dnia 2005-11-17.
Wniosek do Sądu Najwyższego o podjęcie uchwały mającej na celu wyjaśnienie ujawnionych w orzecznictwie rozbieżności w wykładni prawa, dotyczących kwestionowania przez organ rentowy niezdolności do pracy osoby pobierającej rentę.
Rzecznik Praw Obywatelskich wnosi o rozstrzygnięcie: "czy dopuszczalne jest kwestionowanie przez organ rentowy niezdolności do pracy osoby, która przed 1.09.1997 r. była nieprzerwanie od dziesięciu lat inwalidą i z tego tytułu pobierała rentę ?".
Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 11.05.2005 r. (III UK 29/05), dopuszczający możliwość kwestionowania przez organ rentowy niezdolności do pracy osoby, która przed 1.09.1997 r. była nieprzerwanie od dziesięciu lat inwalidą i z tego tytułu pobierała rentę, stanowi odstępstwo od dotychczasowej jednolitej linii orzecznictwa, zgodnie z którą niedopuszczalne były takie działania organów rentowych, które dotyczyły weryfikacji uprawnień takich osób do świadczeń rentowych z tytułu niezdolności do pracy. Zdaniem Rzecznika pogląd Sądu Najwyższego przedstawiony w wyroku z dnia 11.05.2005 r. nie zasługuje na aprobatę.
Wniosek rozpoznany (uchwała składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 26.01.2006 r., sygn. akt III UZP 2/05). Sąd Najwyższy podjął następującą uchwałę: Osoba, która przed dniem 1.09.1997 r. była nieprzerwanie od 10 lat inwalidą i z tego tytułu pobierała rentę, może być skierowana przez organ rentowy na badania lekarskie w celu ustalenia jej niezdolności do pracy jako przesłanki prawa do renty (art. 107 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych).