Wniosek do Trybunału Konstytucyjnego w sprawie tzw. ustawy medialnej (sygn.akt K 4/06) z dnia 2006-01-24.
Wniosek do Trybunału Konstytucyjnego w sprawie tzw. ustawy medialnej (sygn.akt K 4/06).
Rzecznik Praw Obywatelskich zakwestionował następujące przepisy ustawy z dnia 29.12.2005 r. o przekształceniach i zmianach w podziale zadań i kompetencji organów państwowych właściwych w sprawach łączności, radiofonii i telewizji:
- art. 21 ust. 1 na podstawie którego wygasła kadencja dotychczasowych członków KRRiT i doszło do przerwania ciągłości funkcjonowania konstytucyjnego organu administracji publicznej.
- art. 6 ust. 1 poszerzający zadania KRRiT o inicjowanie i podejmowanie działań w zakresie ochrony zasad etyki dziennikarskiej. W ten sposób przypisano organowi państwowemu funkcję ustalania standardów postępowania etycznego, a więc zadanie niezgodne z jego istotą.
- art. 6 ust. 2 uprawniający Prezydenta RP do powołania i odwołania Przewodniczącego KRRiT. Kompetencja ta nie jest wymieniona wśród prerogatyw w art. 144 ust. 3 Konstytucji, zatem powołanie Przewodniczącego KRRiT przez Prezydenta będzie wymagało kontrasygnaty Prezesa Rady Ministrów. Odwołanie Przewodniczącego może nastąpić w każdym czasie i bez podania jakiejkolwiek przyczyny. Tak ukształtowany ustrój KRRiT zmienia jej usytuowanie konstytucyjne z niezależnego organu kontroli państwowej i ochrony prawa w organ zależny od Prezydenta.
- art. 6 ust. 6 w zakresie, w jakim przyznaje nadawcy społecznemu uprzywilejowaną pozycję w stosunku do innych nadawców.
Ponadto Rzecznik zaskarżył tryb uchwalenia ustawy. Ustawę medialną przyjęto w trybie pilnym, do którego upoważniona jest wyłącznie Rada Ministrów, tymczasem projekt ustawy był projektem poselskim. Trybu pilnego nie stosuje się, jeśli projekt ustawy przewiduje zmiany w zakresie ustroju i właściwości władz publicznych, co miało miejsce w tym przypadku.
Wniosek częściowo uwzględniony (wyrok z dnia 23.03.2006 r., sygn.akt K 4/06).