Wniosek do Sądu Najwyższego w sprawie rozbieżności w wykładni art. 169 § 1 k.p.c. w zakresie sposobu określania terminu do wystąpienia z wnioskiem o przywrócenie terminu do dokonania czynności procesowej z dnia 2008-09-30.
Wniosek do Sądu Najwyższego w sprawie rozbieżności w wykładni art. 169 § 1 k.p.c. w zakresie sposobu określania terminu do wystąpienia z wnioskiem o przywrócenie terminu do dokonania czynności procesowej.
Rzecznik Praw Obywatelskich po dokonanej analizie orzecznictwa Sądu Najwyższego uznał, iż istnieją ważkie powody do wystąpienia z wnioskiem o wyjaśnienie dwóch zagadnień prawnych. Pierwsza kwestia dotyczy samej możliwości przywrócenia przez sąd terminu do wystąpienia z wnioskiem o przywrócenie terminu do dokonania danej czynności procesowej. Natomiast drugie zagadnienie wyczerpuje się w udzieleniu odpowiedzi na pytanie, od kiedy należy liczyć tygodniowy termin do wystąpienia z wnioskiem o przywrócenie terminu dla złożenia skargi kasacyjnej, gdy strona postępowania cywilnego jest reprezentowana przez pełnomocnika ustanowionego z urzędu. Rzecznik przychyla się do tego zapatrywania, które łączy moment ustania przyczyny uchybienia terminu z faktyczną możliwością wniesienia skargi kasacyjnej przez pełnomocnika z urzędu. Wyjaśnienie istotnych wątpliwości interpretacyjnych powstałych na gruncie art. 169 § 1 k.p.c. może w znacznym stopniu przyczynić się do urzeczywistnienia w postępowaniu cywilnym konstytucyjnego prawa do uzyskania ochrony sądowej.
Wniosek rozpoznany (uchwała składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 17 lutego 2009 r., sygn. akt III CZP 117/08). Sąd Najwyższy podjął następującą uchwałę: Przyczyna uchybienia terminowi do wniesienia skargi kasacyjnej przez pełnomocnika ustanowionego przez sąd ustaje w czasie, w którym ma on możliwość jej wniesienia, nie później jednak niż z upływem dwóch miesięcy od dnia zawiadomienia go o ustanowieniu pełnomocnikiem.